Audio Show 2014 - Sobieski

Po pierwszym dniu spędzonym w hotelach Bristol i Golden Tulip przechodzimy do centralnej części największej wystawy sprzętu audio w Polsce. Radisson Blu Sobieski to zdecydowanie najwięcej pokoi, urządzeń, stoisk, ludzi, debiutujących i powracających firm, pewniaków oraz potencjalnych niespodzianek. Zwiedzanie zaczęliśmy od parteru, a więc największych sal wypełnionych w przeważającej części hi-endowym sprzętem. Większość z nich udało nam się zaliczyć już w sobotę wieczorem, jednak doskonale zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że mimo wysokiego poziomu prezentacji, to zaledwie przedsmak atrakcji czekających na wyższych piętrach Sobieskiego. To przecież 7 korytarzy i aż 80 różnych pokoi. Podobno pierwszego dnia wystawy tłumy były tak duże, że do wielu z nich zwyczajnie nie dało się wejść, choć niektórzy byli mocno zdeterminowani, aby posłuchać sprzętu prezentowanego w konkretnym pomieszczeniu. W niedzielę tradycyjnie było już trochę spokojniej, jednak tego dnia impreza kończyła się dwie godziny wcześniej.

Gdyby ktoś chciał zwiedzać pokoje po kolei, raczej nie udałoby się mu zmieścić w regulaminowym czasie gry. Niektórzy wystawcy postanowili organizować wejścia turami, na przykład co pięć, piętnaście lub trzydzieści minut. Były też pokoje, do których próbowaliśmy wcisnąć się co najmniej kilka razy, ale zwyczajnie nam się nie udało. Z góry przepraszamy więc tych, których w naszej relacji zabraknie. Nie wynika to ani z naszej niechęci ani tym bardziej z lenistwa. Zobaczenie każdej jednej prezentacji byłoby trudne nawet, gdybyśmy nie taszczyli ze sobą dwóch aparatów, toreb i statywów. Chcąc zrobić porządne zdjęcia i zapisać lub spamiętać urządzenia stojące w każdym z pomieszczeń, potrzebowalibyśmy prawdopodobnie kilku dodatkowych godzin. Nasza relacja z Sobieskiego będzie więc wyjątkowo prosta - zaczynamy od pokoi, które najbardziej nam się podobały, koncentrujemy się na prezentacjach, które z jakichś względów najbardziej zapadły nam w pamięć, a na koniec zostawimy sobie tak zwane luźne strzały - ciekawostki, pojedyncze znaleziska i zdjęcia dające pełniejszy obraz całej imprezy.

Z produktami firm reprezentowanych przez wrocławskie Moje Audio można było się zetknąć w kilku lub kilkunastu pokojach. Nam szczególnie spodobały się trzy z nich. W pierwszym kolumny Trenner & Friedl Isis zagrały z pełnym systemem Reimyo. Wstawienie tak dużych zestawów do stosunkowo niewielkiej sali mogło się wydawać ryzykowne, ale brzmienie było swobodne, czyste, pełnopasmowe i rewelacyjnie spójne. System radził sobie z każdym materiałem muzycznym, a o jego muzykalności najlepiej świadczy to, że sala praktycznie przez cały czas trwania wystawy była pełna. Niektórzy spędzali w niej po kilkadziesiąt minut, a potem wracali. Przy tak wciągającym dźwięku czas delikatnie zwalnia, nawet na tak szalonej imprezie. Drugi pokój to typowy pewniak - Hegel H160 z kolumnami Amphiona, a konkretnie podłogowymi Argonami 3L. Taki system prawdopodobnie zagrałby dobrze nawet w dziesięciometrowym pomieszczeniu na poddaszu, więc tu akurat nie było zaskoczenia - grało świeżo, neutralnie i energicznie. W trzecim pokoju zlokalizowanym na siódmym piętrze stanęły mniejsze podłogówki Petera Trennera i Andreasa Friedla - model Pharoah w ekskluzywnym, błyszczącym wykończeniu. Napędzał je wzmacniacz, który podczas Audio Show 2014 miał swoją światową premierę - Trilogy 925. Głównym źródłem w tym systemie był gramofon The Funk Firm LSD. Piękny, analogowo-lampowy dźwięk, gustownie urządzony pokój, ciekawa muzyka i przyjazna, domowa atmosfera.

Zielonogórski producent akcesoriów zasilających, kabli i zestawów głośnikowych - Audiothlon - pokazał w tym roku kilka ważnych nowości. W minimalistycznie urządzonym pokoju zobaczyliśmy srebrne listwy i kondycjonery sieciowe marki Enerr wykonane w innej niż dotychczas technologii, a także grube i elastyczne przewody zasilające zakończone wtyczkami z elementami stykowymi wykonanymi z czystej miedzi... Ale to wszystko małe piwo. Zarówno naszą skromną ekipę, jak i pozostałych zwiedzających powaliły na ziemię kolumny Equilibrium Ether Ceramique podłączone do elektroniki Atolla z serii 400. Ceramiczne przetworniki, eleganckie i umiejętnie zestrojone obudowy, kilka pięknych detali - to wszystko owszem przyciąga wzrok, jednak w porównaniu z wrażeniami odsłuchowymi przestaje mieć jakiekolwiek znacznie. Kolumny oferujące taki poziom neutralności, swobody dynamicznej, przejrzystości i spójności mogłyby nawet wyglądać jak wrota Mordoru. Mogłyby skakać, gryźć, wybuchać, przewracać się i trącić zgniłym jajem, a i tak chcielibyśmy je kupić. Żeby było śmieszniej, obyło się bez jakichkolwiek ustrojów akustycznych czy innych wynalazków. Standardowy pokój hotelowy, gołe ściany, kilka krzeseł, sprzęt, kolumny, kable i taki dźwięk... Mistrzostwo galaktyki.

Kto by się spodziewał, że jednym z największych hitów warszawskiej wystawy będzie prezentacja kolumn za trzy tysiące złotych! Polscy producenci mają jednak to do siebie, że nawet za takie pieniądze potrafią zaoferować audiofilom nie tyle znośne czy poprawne, ale naprawdę fajne produkty. Jedną z nich jest Pylon Audio - firma, która w ostatnim czasie narobiła na rynku trochę zamieszania, a w tym roku pokazała nowe zestawy Sapphire 25. Klasyczne, wykończone naturalną okleiną podłogówki zostały ustawione w dość oryginalny sposób - nierównolegle w stosunku do ścian pomieszczenia. Był to jednak strzał w dziesiątkę. System zagrał pełnopasmowym i dobrze zrównoważonym dźwiękiem, a dodatkowym plusem takiej konfiguracji była łatwość poruszania się po pokoju, co docenili zarówno fotografowie, jak i słuchacze. Niektórzy wychodzili z tego pokoju tylko po to, aby odnaleźć na korytarzu swoich znajomych i pokazać im to zjawisko. Szefowie polskiej firmy zapowiedzieli również bardzo ważną nowość - rozpoczęcie produkcji własnych przetworników. Gratulujemy i czekamy na efekty!

Specjalne wyróżnienie wędruje do firm Albedo, Ansae i Audio-Connect, które w doskonałym stylu zagospodarowały dwa pokoje na pierwszym piętrze. Systemy złożone z kolumn włoskiej firmy Diapason, końcówek mocy Wells Audio, przetworników Aqua Acoustic Quality, okablowania Albedo i zasilania Ansae nie miały prawa zagrać źle. Oba zaprezentowały smakowite, audiofilskie brzmienie. Pokoje te postanowiliśmy jednak wyróżnić nie tylko z uwagi na dźwięk, ale przede wszystkim organizację i warunki w nich panujące. W odróżnieniu od wielu pokoi w Sobieskim, tutaj było jasno, czysto i świeżo. Wystarczyło uchylić okno i skorzystać nie tylko z maleńkich lampek, ale także standardowego oświetlenia pokoju, aby zrobiło się normalnie. Świeże powietrze to luksus, o którym po kilku godzinach biegania po hotelowych korytarzach przestaliśmy nawet marzyć, a tutaj było go pod dostatkiem. Okazuje się, że odpowiednia wentylacja wcale nie obniża komfortu słuchania wielce audiofilskiego sprzętu, ale wręcz znacząco go podnosi. Szok, prawda? Pomijamy już fakt, że grało naprawdę wybornie, a atmosfera panująca na prezentacji była jak zawsze mega pozytywna. Po serii ćwiczeń fizycznych w warunkach skrajnie niskiego poziomu tlenu na trzecim i czwartym piętrze, tutaj z przyjemnością usiedliśmy na dłużej, odpoczęliśmy i naładowaliśmy akumulatory. Naśladować!

Blisko związana z dużym producentem mebli firma Sounddeco w jednej z dużych sal na parterze urządziła prawdziwy pokaz siły i możliwości produkcyjnych. Pomyślano o wszystkim, włącznie z takimi detalami, jak ustroje akustyczne czy przykrycie mniej ciekawych elementów wystroju sali konferencyjnej własnymi dekoracjami. Było pięknie, jasno, przestronnie i przyjemnie. Na duże brawa zasługiwało także brzmienie głównego systemu odsłuchowego. Naszą uwagę zwróciły duże podłogówki ustawione na wygiętych, metalowych nóżkach wysokich na kilkanaście centymetrów. Zazwyczaj tego typu skrzynie, ze względu na znaczną głębokość, wyglądają trochę przyciężkawo, jednak tutaj biały lakier i wykonane z dużą pieczołowitością standy przeobraziły całe kolumny i uczyniły je niezwykle atrakcyjnymi.

Niekwestionowanymi gwiazdami pokoju krakowskiego salonu Chillout Studio były monitory Raidho D-1. Wiemy, że dla większości audiofilów zestawy wycenione na niecałe sześćdziesiąt tysięcy złotych to coś w rodzaju wiecznie niezrealizowanego marzenia, ale w końcu na wystawę przychodzimy nie tylko po to, aby namierzyć sobie prezent pod choinkę, ale też posłuchać czegoś niezwykłego, fantastycznego i wznoszącego się ponad normę. Duńskie monitory na pewno należą do tej kategorii produktów. Wyglądają oryginalnie, pod względem konstrukcyjnym również wyróżniają się z tłumu, a ich brzmienie tłumaczy nawet tak wysoką cenę. D-1 zagrały z odtwarzaczem T+A Music Player i wzmacniaczem Jeff Rowland Continuum, tworząc fantastycznie muzykalny system.

Na dwa dni przed rozpoczęciem wystawy Tonsil zapowiedział premierę odrodzonej wersji swojego największego hitu - kolumn Altus. Ponieważ do mediów nie przedostały się wcześniej żadne zdjęcia nowej wersji polskiej legendy, wielu audiofilów ruszyło na piąte piętro z czystej ciekawości. Nowe Altusy to potężne, trójdrożne skrzynie z wygiętymi panelami bocznymi, które można zamawiać w najróżniejszych wariantach wykończenia. Brzmienie trudno ocenić na podstawie krótkiego odsłuchu z nieco przypadkową elektroniką, w sali wypełnionej ludźmi po brzegi, ale naszym zdaniem grało to nawet obiecująco. Cena w zależności od wersji ma się kształtować na poziomie 5000-6000 zł, co wielu zwiedzających uznało za taniochę. Może w stosunku do średniej ceny kolumn prezentowanych na wystawie tak rzeczywiście było, jednak nie zapominajmy, że parę produkowanych dotychczas Altusów 300 można kupić za 1998 zł.

Pabianicki salon Q21 zaprezentował ciekawy system złożony z kolumn Harbetha, wzmacniacza Rogue Audio, odtwarzacza Gamuta i bardzo oryginalnego źródła - bezprzewodowego odtwarzacza polskiej firmy JAG specjalizującej się w produkcji wzmacniaczy lampowych. Model o nazwie BAS (Bluetooth Analog System) również wykorzystuje szklane bańki i gra tak, że nawet audiofile sceptycznie nastawieni do słuchania plików i przesyłania sygnału bez kabli mogą zmienić zdanie. Cała prezentacja była kolejnym potwierdzeniem teorii mówiącej, że o sukcesie nie decyduje jakość czy cena poszczególnych elementów systemu, ale ich umiejętne dopasowanie i zestrojenie. Kto jak kto, ale właściciele i pracownicy Q21 doskonale wiedzą, jak to się robi.

Nie wiemy jak to się dzieje, ale w pokoju warszawskiego Audiopunktu zawsze gra dobrze. W ubiegłych latach recepta na sukces była prosta - skromny system i kolumny dopasowane gabarytowo do niewielkiego pomieszczenia. To znacznie lepszy pomysł, niż pakowanie się z wielkimi skrzyniami do pokoju o powierzchni kilkunastu metrów kwadratowych. W tym roku sytuacja trochę się zmieniła ponieważ Audiopunkt został dystrybutorem kolumn Graham Audio. Klasyczne monitory utrzymane w studyjnej stylistyce znakomicie zgrały się z elektroniką Naima, dając soczyste i stuprocentowo brytyjskie brzmienie. Bardzo spodobały nam się także estetyczne, ażurowe podstawki zapewniające przy okazji niewielkie pochylenie monitorów do tyłu.

W pokoju zajmowanym przez warszawski salon Audio Forte duże zmiany. W odróżnieniu od prezentacji prowadzonych w ubiegłych latach, tym razem system wylądował na przeciwległej ścianie pomieszczenia, a zamiast wielkich Magnepanów z pełnym systemem Pliniusa można było posłuchać znacznie mniejszych Magnepanów z elektroniką Atolla. Głównym źródłem dźwięku był oczywiście perfekcyjnie ustawiony gramofon. Wspomniane mniejsze Magnepany to MG 12 - rewelacyjne dipole oferujące szybki i bezpośredni dźwięk doprawiony jedyną w swoim rodzaju przestrzenią. Może większe panele są bardziej imponujące i lepiej prezentują się na zdjęciach, ale te idealnie dopasowały się do hotelowego pokoju, dając przyjemne brzmienie pozbawione typowych, wystawowych bolączek w rodzaju wzbudzającego się basu czy niekontrolowanego pogłosu. Duża klasa.

Jedną z największych atrakcji tegorocznej wystawy były ogromne kolumny Focal Grande Utopia EM z głośnikami basowymi napędzanymi przez elektromagnesy wymagające własnych zasilaczy. Francuskie flagowce miały współpracować z systemem Naim Statement, jednak cenna przesyłka z Kanady gdzieś utknęła i ostatecznie Grande Utopie EM zagrały w towarzystwie elektroniki Solution. Bardzo chcielibyśmy napisać cokolwiek wiążącego na temat brzmienia tego systemu, jednak w sobotę próbowaliśmy dostać się do tej sali kilka razy i zwyczajnie nam się nie udało. Kiedy ktoś ze słuchaczy decydował się wyjść (a dochodziło do tego raczej rzadko), wpuszczana była kolejna osoba. Drugą próbę podjęliśmy w niedzielę i tym razem odnieśliśmy sukces. No, w pewnym sensie, bo znalezienie miejsca siedzącego również było trudne. Zrobiliśmy więc kilka zdjęć i zrezygnowaliśmy z oceniania dźwięku tego ekstremalnie kosztownego systemu. Niektórzy siedzieli jednak jak zahipnotyzowani i nie przeszkadzała im ani obecność dziennikarzy ani wysoka temperatura skutecznie podkręcana przez pracującą non stop elektronikę, oświetlające ją lampy i samych zwiedzających.

Firma Audio System wynajęła w Sobieskim jedną dużą salę na parterze i aż pięć pokoi na piętrach. W pierwszej urządzono wystawę kolumn Audio Physica, a w każdym z mniejszych pomieszczeń rozstawiono po jednym systemie będącym połączeniem klocków najróżniejszych marek. Bardzo dobrze zagrały kolumny Vivid Audio, a z bardziej przystępnych cenowo wynalazków spodobały nam się Eposy z serii K z Creekiem Evolution 50 oraz zestaw powracającej do naszego kraju marki BC Acoustique. Kiedyś kojarzyła się ona audiofilom wyłącznie z kolumnami o sporej efektywności. Teraz firma odważnie wchodzi w segment elektroniki zaczynając od urządzeń budżetowych. Podobno już za trzy tysiące złotych Francuzi są w stanie zaoferować klientom bardzo porządny wzmacniacz. Czyżbyśmy byli świadkami narodzin poważnej konkurencji dla wszechobecnych klocków Cambridge Audio?

W sali zajmowanej przez firmę Voice - dystrybutora między innymi takich marek, jak Sonus Faber, Primare czy Pro-Ject - działo się wiele. Odsłuchy przeplatały się tu z wykładami i seminariami dotyczącymi zarówno sprzętu, jak i samej muzyki, nagrań, tłoczeń, artystów i wytwórni. O tym, dlaczego już od ponad 75 lat największe gwiazdy sceny jazzowej nagrywają dla wytwórni Blue Note opowiadał pan Piotr Rzeczycki, przedstawiciel Universal Music Polska. Krótki wykład poprowadził również Marek Sierocki. Na wszystkie atrakcje przewidziane przez organizatorów niestety się nie załapaliśmy, ale wracaliśmy do sali Voice'a kilka razy i bardzo spodobało nam się to, że nawet tak dużej firmie udało się wybić ponad poziom "oglądania pudełek" i postawić na muzykę. A że do tego grało bardzo przyjemnie? To akurat nie było dla nas żadnym zaskoczeniem.

Z kolumnami marki Audium znamy się dość dobrze. Testowaliśmy kilka modeli podstawkowych i podłogowych, a Comp 5 pracują w jednym z naszych redakcyjnych systemów. W ubiegłym roku wielu gości Sobieskiego również zwróciło na nie uwagę, jednak tegoroczna prezentacja wypadła wyjątkowo dobrze. Podłogowe zestawy Comp 7 zagrały z prostym systemem niemieckiej marki Audionet, która wraca do naszego kraju za sprawą nowego dystrybutora - firmy Suprema Polska. Nie wiemy, czy było to zestawienie nieco przypadkowe, czy może specjalnie dobierano elektronikę pod te kolumny, ale efekt był wręcz synergiczny.

To jedna z tych prezentacji, na którą udało nam się wejść po kilku minutach oczekiwania pod drzwiami. Nic dziwnego, bo w niewielkim pokoju rozstawiono ogromny telewizor i system wielokanałowy złożony z kolumn KEF-a z serii R. Miejsc siedzących było raptem kilka - może sześć lub siedem. Prezentacja miała pokazać zalety systemu Dolby Atmos z głośnikami skierowanymi w stronę sufitu, co ma tworzyć wrażenie dźwięku otaczającego słuchaczy nie tylko dookoła, ale również od góry. Jedyny minus polegał na tym, że odtwarzany fragment płyty demonstracyjnej trwał może ze dwie minuty. Ponieważ w sali panowała niemal całkowita ciemność, zdążyliśmy naświetlić dwa zdjęcia i już - koniec, dziękujemy. Szkoda, bo chcieliśmy bliżej przyjrzeć się pięknym podłogówkom Blade, jednak na wejście do sali czekała już kolejna kilkuosobowa grupka. Mamy nadzieję, że kiedyś uda nam się dorwać smukłe KEF-y i potraktować je naszą ulubioną muzyką.

Niektórzy miłośnicy lamp i wyjątkowego wzornictwa z pewnością znają ten wzmacniacz, ale tylko ze zdjęć. Block rzeczywiście prezentuje się świetnie, a podczas tegorocznej wystawy mogliśmy także przekonać się o tym, że równie dobrze gra. Do takich wniosków można było dojść po odsłuchu polskiego wzmacniacza w towarzystwie kolumn zbudowanych z myślą o nim. Szkoda, że zestawy stworzone przez firmę G Lab Design Fidelity nie szokują wzornictwem tak bardzo, jak kanciasty piecyk.

Stolik pełniący bardziej funkcję ozdobną z trzema czarnymi pudełeczkami, dwie pary zestawów głośnikowych, tablet i pilot na podświetlanym postumencie. Wygląda jak pokój, w którym jest cicho, prawda? Ale nie, to tylko pozory... Bezprzewodowym, aktywnym kolumnom Dynaudio nie potrzeba zbyt wiele do szczęścia. Generalnie zadowolą się materiałem muzycznym odtwarzanym z jednego ze źródeł cyfrowych lub nawet odtwarzaczem lub gramofonem podłączonym do wejścia analogowego lub bezprzewodowego transmitera. Co ciekawe, słuchaczy nie zabawiały podłogówki z serii Xeo, ale podstawkowe Focusy. I trzeba przyznać, że grały bardzo, bardzo dobrze.

Powrót marki Technics miał być jedną z głównych atrakcji tegorocznej wystawy. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazywały, że istotnie może się tak stać. Do jednej z dużych sal na parterze gości kierowały nawet specjalne drogowskazy. Pojawił się też długo oczekiwany sprzęt, z potężną końcówką mocy SE-R1 i kolumnami SB-R1, które również do małych nie należą. Teoretycznie wszystko się zgadzało, jednak brzmienie jakoś nas nie porwało. Po obejrzeniu srebrnych klocków i zrobieniu pamiątkowych zdjęć ludzie raczej szybko opuszczali tę salę. Trudno nam zrozumieć, dlaczego nikt nie prezentował zwiedzającym audiofilskich nagrań ani nie mówił czegokolwiek o urządzeniach, na które wielu fanów marki czekało od dawna. Jedne z pierwszych produkcyjnych egzemplarzy nowych, hi-endowych klocków Technicsa stały w Sobieskim niczym miniwieża w supermarkecie, a wszystkiemu przyglądał się smutny pan wyglądający jak ochroniarz. Może rzeczywiście do jego obowiązków należało jedynie pilnowanie, aby nikt nie wciągnął kosztownego przedwzmacniacza pod pazuchę? Tego nie wiemy, ale wyglądało to mocno średnio.

W pokoju gdańskiego salonu Premium Sound zagrały oczywiście kolumny litewskiej firmy AudioSolutions. W sobotę wieczorem mogliśmy posłuchać podłogówek Rhapsody 80, natomiast w niedzielę ich miejsce zajęły monitory Guimbarde. W obu przypadkach dźwięk był naturalny, fizjologiczny i łatwo przyswajalny. Ciekawostką był przetwornik Audiobyte Black Dragon - ciekawe urządzenie dla maniaków komputerowego audio. Elektronika takich marek, jak Hegel, Lumin czy ISOL-8 stanęła na stolikach szwedzkiego Solid Techa.

W oko i ucho wpadły nam kolumny nowej, polskiej firmy Tatami Audio. Obudowy o eliptycznym przekroju mają konstrukcję zbliżoną do skrzydła samolotu i są bardzo skomplikowane w produkcji, ale wrażenia wizualne i brzmieniowe z nawiązką wynagrodziły podjęty przez konstruktora wysiłek.

Jednym z ciekawszych znalezisk w Sobieskim były monitory Kaiser Acoustics Kawero! Chiara grające z elektroniką Auralica. Otwarty, napowietrzony i przestrzenny dźwięk. Cena na poziomie kilkudziesięciu tysięcy złotych za same kolumny niestety studzi entuzjazm, ale na szczęście podczas wystawy nikt nikomu nie każe od razu kupować prezentowanego sprzętu ani nawet wpłacać za niego kaucji.

Jak krótko podsumować Audio Show 2014? Odpowiedź jest prosta - nie da się. Byłoby to jak próba streszczenia bardzo ciekawej książki w kilku zdaniach. Największa wystawa sprzętu audio w Polsce to impreza, która z roku na rok jest realizowana z coraz większym rozmachem, a mimo to po dwóch dniach nieustannego zwiedzania i słuchania zawsze znajdzie się coś, czego mimo najszczerszych chęci nie udało się zobaczyć. Dlatego też każdy zapamięta tę imprezę trochę inaczej. Organizatorowi wystawy na pewno należą się duże brawa, nie tylko za wprowadzanie usprawnień mających na celu ułatwienie poruszania się po hotelach, ale też promocję samej imprezy. Wzmianki w gazetach i portalach zupełnie nie związanych z tematyką audio, reklamy, informacje prasowe czy nawet wejścia na żywo w telewizji - to wszystko przyciąga do naszego hobby nowych ludzi i pozytywnie wpływa na odbiór imprezy jako takiej. Jeżeli wcześniej ktoś narzekał na to, że Audio Show to zawsze te same pokoje i te same twarze, w tym roku musiał zrewidować swoje uprzedzenia. Mamy wrażenie, że w tym roku wystawa poważnie poszła do przodu i awansowała do rangi wydarzenia, o którym słyszała cała Polska, choćby nawet podczas oglądania prognozy pogody przy porannej kawie.

W audiofilskim środowisku o wystawie z pewnością będzie się mówić jeszcze przez kilka tygodni, a skutki konkretnych premier, pokazów i wydarzeń, a nawet zwyczajnych rozmów czy nawiązanych kontaktów będą prawdopodobnie odbijały się echem w naszej branży przez okrągły rok. Niektórzy wrócą do domu naładowani pozytywną energią, inni będą musieli przemyśleć swoje pomysły i spróbować szczęścia z czymś zupełnie innym. Choć nad indywidualnymi prezentacjami trudno jest jakoś odgórnie zapanować lub nawet podsumować je wrzucając wszystkich do jednego worka, jednak znakomitą większość z nich należałoby zaliczyć do udanych. Nad tymi mniej szczęśliwymi nie będziemy się znęcać, bo każdy z wystawców musiał poświęcić sporo pracy, pieniędzy i wysiłku, aby wziąć aktywny udział w tej imprezie. Ponieważ na arenie działań pojawiliśmy się już w piątek, obserwowaliśmy proces wypełniania hoteli sprzętem, dekorowania pokoi i dostrajania sprzętu do późnych godzin nocnych. Zachęcamy więc, aby doceniać nawet tych, którym zabrakło sił, determinacji albo po prostu - szczęścia. Mamy nadzieję, że za rok spotkamy się w Warszawie w jeszcze większym gronie!

Zdjęcia: Małgorzata Filo, Tomasz Karasiński, StereoLife.

• « poprz.
• nast. »