[English version] Audiovector to jeden z najlepiej rozpoznawalnych skandynawskich producentów kolumn. Duńska manufaktura może pochwalić się wieloletnią historią i dziesiątkami nagród przyznanych przez specjalistyczne magazyny. Uczestniczy we wszystkich liczących się imprezach, a teraz także intensywnie rozwija sekcję aktywnych zestawów bezprzewodowych. Firma ma także ponad 22 tysiące fanów na Facebooku i bez problemu nadąża za różnymi technologicznymi nowinkami. Mimo to, w Polsce nie ma jeszcze tak silnej pozycji, jak w większości krajów, w których jej produkty są oficjalnie reprezentowane. Zaczęło się to zmieniać kilka miesięcy temu - za sprawą nowego dystrybutora polscy melomani znów odkryli hi-endowe kolumny Audiovectora, nie tylko dzięki recenzjom w prasie, ale także na pokazach organizowanych między innymi we Wrocławiu w ramach cyklu Audiofil. Sami testowaliśmy podłogowe zestawy SR3 Avantgarde Arreté i uczestniczyliśmy w drugiej edycji Audiofila, na której zaprezentowano większe SR6 Avantgarde Arreté. Aby jednak naprawdę odkryć, co takiego ma do zaoferowania dana firma, najlepiej porozmawiać z jej szefem lub założycielem.

Najnowsza technologia dźwięku wykorzystywana w rozbudowanych systemach kina domowego. Jego zaletą może być zastosowanie kilku głośników podwieszonych, służących jako dodatkowe elementy systemu pozwalające na stworzenie wrażenia otoczenia dźwiękiem nie tylko dookoła, ale też od góry. Obecnie tylko wysokie modele amplitunerów są przygotowane do pracy w systemie Dolby Atmos, jednak nie jest wykluczone, że w najbliższym czasie technologia ta zawita także do budżetowych urządzeń.

W dniach 14-17 maja w Monachium odbędzie się największa wystawa sprzętu audio w Europie - High End. Do otwarcia zostały dwa dni, a my już teraz wiemy, jakie nowości zostaną zaprezentowane podczas tej imprezy! Różnego rodzaju przecieki, zapowiedzi i maile z zaproszeniami docierają do nas już co najmniej od trzech tygodni, dlatego postanowiliśmy zebrać wszystkie te doniesienia i już teraz przygotować galerię nowości, które będzie można zobaczyć w Monachium. Oczywiście to tylko część urządzeń, które zostaną zwiezione do stolicy Bawarii na te cztery dni. Wszystkich nie sposób byłoby zmieścić na jakiejkolwiek stronie, dlatego koncentrujemy się na najbardziej oczekiwanych premierach, o których coś już wiadomo.

W ostatnich latach wiele mówiło się o upadku płyty kompaktowej, a jednak srebrne krążki wciąż można kupić w każdym sklepie z szeroko rozumianymi dobrami kultury. Producenci audiofilskiej aparatury też jeszcze nie są skorzy do całkowitego wycofania się z produkcji odtwarzaczy. Streamery i przetworniki owszem wprowadzają coraz nowsze i lepsze, ale kompakty są utrzymywane gdzieś na ostatnich stronach katalogów, jakby na wszelki wypadek. Po co rezygnować z klientów, którzy podobno wciąż od czasu do czasu się trafiają? Hegel, Cyrus, Atoll, Naim, Primare, Marantz, Denon - wszędzie ta sama historia. Do kogo adresowane są te urządzenia i płyty, które poza nowościami i bestsellerami w większości lądują w koszach promocyjnych? Dlaczego format CD jakoś się jeszcze trzyma? Jedni mówią, że to skutek polityki prowadzonej przez wytwórnie muzyczne, które przespały ostatnią dekadę i nie są gotowe na inną formę dystrybucji muzyki. Inni twierdzą, że jest to spowodowane nostalgią samych melomanów oraz tym, że każdy z nas ma teraz potężną kolekcję płyt kompaktowych, z którymi nie chce się rozstać.

W końcu nadchodzi ten piękny moment - gramofon skompletowany, odpowiednio ustawiony, podłączony i skalibrowany. Teraz tylko słuchać. Winylowa zabawa coraz bardziej wciąga i coraz częściej patrzymy na malutkie, srebrne płyty kompaktowe jak na zło konieczne. Oznacza to tylko jedno - nasza kolekcja winyli rośnie coraz szybciej, ciesząc oko i ucho. Na początku jest ich raptem kilka i łatwo znaleźć dla nich miejsce, ale po jakimś czasie płyty leżą praktycznie wszędzie. Te najczęściej słuchane stoją przy samym gramofonie, część znalazła miejsce na półce obok książek, a jeszcze inne stoją w pokoju obok, złożone jedna na drugą w szafie, bo w pokoju gościnnym, gdzie stoi sprzęt nie ma już na nie miejsca. Zaczynamy tracić nad tym całym bałaganem kontrolę, a z czasem okazuje się, że muzyka z niektórych winyli brzmi coraz gorzej, jest jakby spłaszczona, bez dynamiki i z przytłumionymi wysokimi tonami. W czym tkwi problem? Sprzęt się zużył? Niemożliwe, przecież był kupiony raptem rok temu. A może pora zatroszczyć się o swoją kolekcję czarnych krążków?

[English version] Dla wielu ludzi wzmacniacz czy kabel to zwykły przedmiot, produkt jak każdy inny. Jednak dla audiofilów liczy się nie tylko sam sprzęt, ale też cała związana z nim otoczka. Za naprawdę wyjątkowymi urządzeniami stoją zwykle ludzie z prawdziwą pasją, którzy o swoich pomysłach na zagadnienie reprodukcji dźwięku mogą opowiadać godzinami. W zasadzie nie ma w tym nic dziwnego - tematyka sprzętu audio jest tak złożona, że byłoby to niesamowite szczęście, gdyby zupełnemu laikowi udało się stworzyć świetny wzmacniacz, kondycjoner lub chociażby kabel. Potrzebne są do tego nie tylko dobre chęci, ale też wiedza, doświadczenie i odpowiednie przygotowanie. Z produktami firmy Audiothlon będącej właścicielem marek Enerr i Equilibrium zetknąłem się po raz pierwszy kilka lat temu. Były na tyle dobre, że później siłą rzeczy poznałem człowieka stojącego za całym przedsięwzięciem - sympatycznego, wyluzowanego i bardzo charyzmatycznego audiofila, który w pewnym momencie postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i przenieść swoje pomysły do świata rzeczywistego. Jego listwy, kondycjonery, kable i kolumny szybko zyskały w Polsce rozgłos i nieustannie ewoluowały, podążając za coraz śmielszymi wizjami projektanta i rozwijającą się technologią. Skoro poznałem już produkty i stojących za nimi ludzi, przyszedł czas aby zobaczyć miejsce, w którym powstają te audiofilskie cuda - fabrykę zlokalizowaną w jednym z przemysłowych kompleksów na przedmieściach Zielonej Góry.

Sprzęt audio ewoluował przez lata nie tylko technologicznie, ale także dizajnersko. Co niektóre koncepcje przetrwały do dziś (ot, chociażby klasyczny podział na wzmacniacz i poszczególne źródła), inne ewoluowały w zaskakujący sposób (amplitunery będące dawniej połączeniem radia ze wzmacniaczem, a obecnie będące sercem kina domowego), a niektóre całkowicie wyginęły. Jednym z przykładów takiej ewolucyjnej ślepej uliczki jest forma określana czasem jako "music centre", będąca połączeniem gramofonu, tunera, wzmacniacza, a czasem również magnetofonu - wszystko w formie płaskiej konstrukcji z olbrzymią, przeźroczystą pokrywą przeciwkurzową. Urządzenia te niekiedy stały na jednej, solidnej nodze, czego przykładem jest chociażby opisywany już u nas Weltron 2005. Zwykle trzeba było je jednak postawić na jakiejś komodzie, bo wepchnięcie ich na półkę w meblościance uniemożliwiało otwarcie wspomnianej powyżej pokrywy. Ciekawym przedstawicielem takiego centrum muzycznego jest Philips RH 832 produkowany na początku lat siedemdziesiątych. RH 832 był połączeniem gramofonu, tunera oraz - co ciekawe - czterokanałowego przedwzmacniacza.

Pioneer HPM-100 dla wielu jest modelem kultowym, który wspomniany na forach w wątku dla fanów sprzętu vintage wywołuje spore emocje. Monitory te zostały zaprojektowane tuż po tym, jak Bart Locanthi przeniósł się z JBL-a do Pioneera. Model miał być udoskonaloną wersją głośników JBL Control Monitor, które używane były przy miksowaniu wielu albumów w latach siedemdziesiątych, w tym słynnego "Hotelu California". HPM-100 to konstrukcja czterodrożna, wentylowana. Podobnie jak w innych głośnikach z serii HPM, użyto supertweetera, w którym nie znajdziemy magnesu, cewki, kopułki ani stożka. Zamiast standardowych komponentów zastosowano technologię wysoko-polimerowej folii molekularnej, która dała nazwę całej serii. Folia ta umieszczona była w obudowie z tworzywa sztucznego i miała pół cylindryczny kształt tak, aby emitować dźwięk na polu 180 stopni. Pasmo przenoszenia tego przetwornika sięgało 25 kHz i zdecydowanie przekraczało zdolności słyszenia ludzkiego ucha.

Już niebawem oprócz testów, nowości i standardowych atrakcji, pojawi się w naszym portalu kilka artykułów pokazujących świat sprzętu audio od kuchni. Będą wywiady, relacje z fabryk i oczywiście dużo ciekawych zdjęć z gatunku "jak to się robi". Zanim to nastąpi, postanowiliśmy przeszukać zasoby YouTube'a w poszukiwaniu podobnych filmów i znaleźliśmy coś bardzo ciekawego - krótki, ale bardzo gustowny reportaż z fabryki jednej z najbardziej zasłużonych, a dziś także innowacyjnych firm w branży - Linna. Co ciekawe, materiał znaleźliśmy na kanale polskiego dystrybutora tej marki - firmy Linn Polska - a nie samego producenta. Chcieliśmy dotrzeć do samego źródła, ale jakoś się nie udało, co tylko dobrze świadczy o aktywności przedstawicieli szkockiej marki w naszym kraju. Swoją drogą, tyle się ostatnio mówi o przenoszeniu produkcji na Daleki Wschód, i to nawet przez firmy ściśle hi-endowe... Ale nie w tym przypadku.

Przeglądając nasz dział Vintage czytelnik mógłby odnieść wrażenie, że historia audio jest pisana tylko przez stare gramofony, wzmacniacze i kolumny głośnikowe. No, czasem zjawi się jakiś odtwarzacz płyt kompaktowych. A co z resztą urządzeń cyfrowych? Dziś zajmiemy się jednym z nich. Jak wiadomo, pojawienie się w 1992 roku formatu MP3 kilka lat później zrewolucjonizowało sposób słuchania muzyki dzięki nielegalnemu, publicznemu udostępnieniu kodeka, co miało miejsce w 1997 roku. Kwestią czasu było pojawienie się przenośnego urządzenia, które pozwalałoby na odsłuch tych plików nie tylko z komputera. Pierwszym takim odtwarzaczem był MPMan F10, który został zaprezentowany na targach CeBIT w roku 1998, a jego producentem była firma Korea's Saechen Information Systems. Co ciekawe, wielu błędnie uważa, że pierwszą empetrójką był RIO PMP300, ale wszedł on do produkcji kilka miesięcy po F10. MPMan miał na podkładzie oszałamiającą pamięć 32 MB, co pozwalało na wciśnięcie kilku piosenek zripowanych do pliku MP3 o gęstości 128 kbps. Słabiutko, prawda?