Zapewne większość osób czytających te słowa pamięta czasy, kiedy muzyki słuchało się wyłącznie z nośników fizycznych, wyłączając oczywiście radio i telewizję. Obserwując kilkuletnie dzieci bawiace się tabletami zdałem sobie jednak sprawę z tego, że ich pokolenie może już zupełnie nie rozumieć, czym były kasety magnetofonowe, kompakty i płyty winylowe. Folijki, książeczki, plakaty? Dajcie spokój... Te przedmioty może i są bezcenne dla ludzi, którzy od lat je kolekcjonują, ale jaką wartość mają stanowić dla przedstawicieli pokolenia, które wszystko ma w chmurze? Oczywiście niektórzy ludzie z branży muzycznej podejmują kroki zmierzające ku temu, aby wszystkie te dodatkowe materiały można było także przenieść na postać cyfrową. Niektórzy pozostaną przy swoich książeczkach i plastikowych krążkach, inni natomiast wybiorą opcję, w której wystarczy kliknąć gwiazdkę obok danego albumu i podjąć decyzję, czy ma on zostać pobrany na pamięć smartfona czy nie. Jeżeli tego nie widzicie, zastanówcie się w jaki sposób słuchaliście muzyki kilkanaście lat temu.

Pewnego dnia przeglądając dział sprzętu audio na popularnym portalu aukcyjnym, natknąłem się na tę końcówkę mocy i zakochałem się w niej od pierwszego wejrzenia. Uczucie mocno ostygło, gdy spojrzałem na cenę, ale przyznacie sami - olbrzymie wychyłowe wskaźniki wysterowania zamknięte w potężnej obudowie wykończonej drewnianymi boczkami robią spore wrażenie. Oszołomiony tym widokiem postanowiłem pogrzebać w sieci, aby więcej się dowiedzieć o obiekcie swojej adoracji. 2 x 500W dla obciążenia 4-omowego, 1200 watów na kanał dla 1 oma! Taka elektrownia zmusiłaby do grania nawet kawałek drutu. Pasmo przenoszenia zaczyna się już przy 5 Hz i kończy na 100 kHz. Sama konstrukcja wzmacniacza to pełne dual-mono. Osobne toroidalne transformatory zasilające, po dwa kondensatory o pojemności 33000 μF na kanał, 7 par tranzystorów mocy i transformatory In-Phase służące do ujarzmienia przesunięć fazowych w układzie wzmacniacz-kolumny. Kolos waży aż 63 kilogramy - nawet worek cementu jest lżejszy.

Galeria z trzeciego dnia naszej wizyty w Monachium zawiera zdjęcia z pokoi znajdujących się na drugim piętrze oraz w boksach wystawowych na parterze hali numer 4. Najwyższe atrium to w zasadzie dwa długie korytarze, w których zgromadzono chyba najbardziej wyczynowe urządzenia, często nowych marek, które chcą zadebiutować na rynku takim mocnym uderzeniem. Jak to w życiu bywa, niektóre z nich wypadły ciekawie, inne natomiast może nie tyle rozczarowały, co nie dostarczyły aż tak silnych wrażeń, jak można się było spodziewać przeglądając zapowiedzi i patrząc na karteczki z cenami. Wielu zwiedzających spodziewało się, że właśnie na najwyższym piętrze znajdzie najlepszy dźwięk wystawy, a czy tak się stało? My pewnie wypowiemy się na ten temat w ostatniej części relacji, w której znajdzie się miejsce na takie podsumowania, a także luźne przemyślenia związane z wystawą High End. Miłym akcentem był na pewno pokój wynajęty przez kilku polskich producentów, o czym również napiszemy w kolejnej relacji.

Drugiego dnia naszych zmagań z największą europejską wystawą sprzętu audio postanowiliśmy zaatakować najbardziej oblegane pokoje w największej hali numer 4. Zadanie stało się o tyle trudniejsze, że piątek jest pierwszym dniem, w którym High End jest oficjalnie otwarty dla zwiedzających. Już o dziesiątej rano w kolejce po bilety ustawiło się kilkadziesiąt osób, a w okolicach południa sale wystawowe i korytarze były już praktycznie pełne. Dostanie się do niektórych pokoi na drugim piętrze graniczyło z cudem, dlatego skupiliśmy się na salach ulokowanych przy głównym atrium i tych przy zewnętrznym korytarzu na pierwszym piętrze. W porównaniu z relacją z czwartku, tutaj będzie więc już bardziej hi-endowo i audiofilsko. Emocje będą dozowane w miarę równo, ponieważ tym razem w naszej galerii znalazła się podobna ilość zdjęć - 132.

High End w Monachium to jedna z największych wystaw sprzętu audio na świecie, a już na pewno największa tego typu impreza w Europie. Już od miesiąca producenci audiofilskich zabawek zapowiadali swoje premiery i zgodnie z oczekiwaniami stawili się w stolicy Bawarii co do jednego. Powiedzmy sobie szczerze - są tu chyba wszystkie liczące się w branży firmy, organizacje i media, więc nie mogło zabraknąć i naszej skromnej reprezentacji. Wystawa odbywająca się w centrum MOC została podzielona na kilka hal, w związku z czym - zgodnie z panującym tutaj porządkiem - przyjęliśmy zasadę, że zwiedzamy stoiska zgodnie z numeracją. A w każdym razie taki był plan. Impreza jest tak ogromna, że ogarnięcie jej jednego dnia zupełnie nie wchodzi w grę, a już na pewno jeśli rzeczywiście chcemy coś zobaczyć i przywieźć ze sobą coś więcej, niż losowe ulotki i zdjęcia ułamka sprzętu, który został tu zwieziony z całego świata. Dlatego dziś publikujemy galerię z pierwszego dnia imprezy, kiedy to zwiedzaliśmy hale numer 2 i 3.

W naszym cyklu poradników analogowych zastanawialiśmy się już nad tym, czy warto kupić gramofon i dlaczego, a także czym się kierować podczas wyboru gramofonu w ogóle. Tym razem zajmiemy się problemem bardziej szczegółowym - w jaki sposób wybrać i zainstalować w systemie swój pierwszy gramofon i w jakie akcesoria się zaopatrzyć. Oczywiście wszystko będzie zależało od kwoty, jaką zamierzamy na ten cel przeznaczyć i wyposażenia naszego systemu stereo. Pierwszy gramofon jest jednak w pewien sposób szczególny, niezależnie od stopnia skomplikowania, ceny czy rodzaju wkładki. Dla wielu melomanów będzie to sprzęt, na którym nauczą się sposobu ustawiania ramienia, a także samej obsługi szlifierki jako takiej. Wcale nie oznacza to, że na tym etapie nie można sobie jeszcze zaszaleć, ale warto robić to z głową.

[English version] Niektórzy audiofile twierdzą, że jedna z podstawowych zasad podczas wybierania sprzętu hi-fi jest prosta - jeśli zamierzasz kupić kolumny, monobloki lub kable, sprawdź jak duża jest fabryka w której powstają - im większa, tym lepszy sprzęt. Nie wiemy skąd wzięło się owo stwierdzenie, ponieważ Bentleye powstają w znacznie mniejszej fabryce, niż Toyoty czy Nissany, a jednak zamiast Aurisa czy Juke'a wolelibyśmy prowadzić Continentala GT. Mniejsze, wysoce wyspecjalizowane manufaktury potrafią pogonić kota nawet wielkim koncernom. A może dzieje się tak tylko w przypadku urządzeń, które bazują na dawno wynalezionych i przećwiczonych wynalazkach? Mówi się, że kilkuosobowa fabryczka może zrobić fajne kolumny lub wzmacniacz lampowy, ale ze streamerem prawdopodobnie miałaby problem. Ale czy na pewno? Ostatnio zadziwił nas kombajn Cyrus Lyric 09, który w jednym pudełku ma praktycznie wszystko, czego postępowemu audiofilowi potrzeba. Urządzenie na wskroś nowoczesne, nawet futurystyczne, wyjechało z fabryki w której nie pracuje trzystu monterów i pięćdziesięciu inżynierów odpowiedzialnych za nowe projekty.

Linn to założona w 1972 roku szkocka firma, która nie raz potrafiła zaskoczyć świat audio interesującymi rozwiązaniami. Jednym z takich pozytywnych zaskoczeń były kolumny Isobarik DMS, których premiera miała miejsce w 1973 roku. Paczki te doczekały się pieszczotliwych ksywek takich, jak Bariks lub Briks, które odzwierciedlały nieco ciężki i pokraczny wygląd tych monitorów. Budowa kolumny opierała się na systemie Isobaric wynalezionym przez Harry’ego Olsona w 1950 roku. Opierał się on na montowaniu dwóch głośników niskotonowych jeden za drugim w jednej, szczelnej komorze. Sama idea zakładała ustawienie głośników przodami do siebie, magnesami do siebie lub też w takiej konfiguracji, aby membrana jednego głośnika skierowana była wprost na magnes drugiego. Właśnie ten wariant znalazł zastosowanie w Isobarikach. Taka implementacja głośników miała pozwolić na głębsze i bardziej zróżnicowane brzmienie basu. Oprócz tego ten model Linna posiadał zdublowane głośniki średniotonowe i wysokotonowe. Jedna para była klasycznie montowana na przedniej ściance kolumny, druga natomiast na górnej.

Polska firma Encore Seven wprowadza do swojej oferty pilota dedykowanego do wzmacniaczy lampowych z serii Egg-Shell Prestige. Zapytacie pewnie, cóż to za wydarzenie, ale czytajcie dalej, a przede wszystkim obejrzyjcie zamieszczony poniżej filmik. Sam producent informuje, że nowy pilot jest rozwiązaniem innowacyjnym i nowatorskim zarówno pod względem sposobu działania, jak i wzornictwa. Sterownik ma kształt drewnianej kuli. Może być wykończona błyszczącym lakierem w kolorze wzmacniaczy (czerń lub biel) albo też pozostać w naturalnym kolorze z widoczną strukturą drewna. Pilot nie posiada żadnych ruchomych elementów. Aby zmienić poziom głośności wystarczy zakręcić kulą stojącą na poziomej powierzchni. Urządzenie posiada wbudowany system, który zabezpiecza urządzenie przed wstrząsami. W przypadku wykrycia ruchu innego niż obrót wokół osi, pilot blokuje się.

Z produktami firmy T+A mieliśmy już okazję zapoznać się przy okazji testu kompletu DAC 8 + AMP 8 oraz systemu Music Reciever z popularnej serii E. Testy pozwoliły nam wyrobić sobie zdanie na temat urządzeń niemieckiej marki oraz jej filozofii, jednak wciąż jest to bardzo wąski wycinek tego, co można znaleźć w katalogu. Niemcy wytwarzają w swojej fabryce dziesiątki modeli przeznaczonych zarówno do zestawów stereo, jak i systemów kina domowego. Do tego dochodzą zestawy głośnikowe, od najtańszych podłogówek i monitorów przewidzianych do współpracy z jednoczęściowymi wieżami, aż po hi-endowe, półaktywne meblościanki z głośnikami wstęgowymi. Podobno dopiero podczas zwiedzania fabryki w Herford można zrozumieć, co takiego mają w sobie urządzenia T+A i w jaki sposób firmowa filozofia oraz nastawienie pracowników przekłada się na to, co wyjmujemy z pudełek.