XXANAXX to zespół, który szturmem wbił się na listę najbardziej rozchwytywanych projektów muzycznych tego roku. Duet tworzą Michał Wasilewski (autor muzyki i tekstów) i Klaudia Szafrańska. Mimo niewielkiego stażu zespół zrobił już furorę na największych tegorocznych festiwalach. Najnowsza EP-ka składa się z trzech utworów - "Disappear", "Broken Hope" oraz nastrojowego "Got U Under". Dodatkowo na płycie można posłuchać trzech remiksów autorstwa Enveego, Spiska Jednego oraz gwiazdy brytyjskich klubów - XXXY. Ostatnio ukazał się także limitowany winyl ze wspomnianymi utworami. XXANAXX powstał w 2012 roku. Klaudia pochodzi z Konina, a Michał ze Szczytna. Spotkali się w Warszawie. Klaudia, po występie w polskiej edycji programu "X Factor", poszukiwała producenta, Lance Flare rozglądał się w tym samym czasie za wokalistką. Oboje potrzebowali tylko jednego spotkania, by podjąć decyzję o wspólnej współpracy. Artyści dzielą wspólne zainteresowania w eksperymentalnej muzyce elektronicznej. Ich kompozycje pełne są analogowych brzmień, głębokich basów, przestrzennych pogłosów i uwielbianych przez oboje dźwięków maszyny perkusyjnej Roland TR 808.

Ostatnio furorę w sieci robi film z pewnego programu telewizyjnego. Dziwna sytuacja, bo zwykle jest dokładnie odwrotnie i to stacje telewizyjne ostro lansują się na materiałach znalezionych w Internecie. Chodzi oczywiście o film, którego autor wybrał się na imprezę poświęconą modzie i postanowił wypytać jej gości, czy podobały im się kolekcje Hansa Klossa i Karela Gotta albo czy byli na pokazie duetu Schleswig&Holstein. Ku jego zdumieniu (a może właśnie nie) bohaterowie tych krótkich wywiadów z pasją opowiadali o tym, że kolekcja Hansa Klossa była świetna, Karel Gott udowodnił swoją klasę, a pokaz duetu Schleswig&Holstein był niesamowity. Krótko mówiąc, wkręcili się totalnie. Oczywiście można powiedzieć, że w programie pokazano tylko tych, którzy nie załapali dowcipu. Ale przecież o to chodziło. Podobnie jak w tych filmikach, które mają udowodnić, że ludzie w danym kraju nie wiedzą gdzie na mapie szukać Australii. Stojąc na ulicy odpowiednio długo, uda się taki film nakręcić wszędzie. Problem w tym, że tutaj dziennikarz nie stał na ulicy. Wszedł na imprezę, na której mieli się znaleźć sami znawcy tematu, profesjonaliści, ludzie z branży. A co z tego wyszło? Nie interesuję się modą, więc nie wiem, kto dokładnie znalazł się wśród wkręconych. Mam jednak wrażenie, że ludzie z branży modowej również ich nie znają.

Recenzując kolejne płyty wykonawców, którzy osiągnęli komercyjny sukces natrafiam na powtarzające się w kółko schematy. Okazuje się, że wspólny mianownik sukcesu całkiem łatwo jest znaleźć. Na początek metoda na sławę w stylu vintage, skuteczna w latach dziewięćdziesiątych poprzedniego wieku. Jeśli jest się obywatelem najbardziej szczęśliwego państwa na świecie, płynącego miodem, mlekiem i krwią obywateli krajów Bliskiego Wschodu, należy czym prędzej zapisać swe pociechy do Klubu Myszki Miki. Ten niezwykle popularny program muzyczny dał światu przede wszystkim Britney Spears, która debiutowała wyginając się w szkolnym mundurku w utworze "Baby One More Time". Jego autorami byli szwedzcy hitopisarze - Rami Yacoub i Max Martin (Karl Martin Sandberg), którzy już wcześniej obdarzył nas wiekopomnymi dziełami Backstreet Boys. Okazało, że panowie naprawdę mają talent do tanich, chwytliwych melodii, dzięki czemu powstało również "Oops! I Did It Again", oraz wiele innych przebojów. Britney w szczycie popularności porzuciła szkolny mundurek na rzecz czerwonego lateksu. Nie był chyba zbyt wygodny, ponieważ stoczyła się na samo dno i od tamtej pory regularnie próbuje powrócić w wielkim stylu, zapominając, że śliczną dziewczynką z kucykami już raczej nie jest.

Mimo upływu lat, winyle i płyty kompaktowe utrzymują się na rynku i nic nie wskazuje na to, by w najbliższym czasie miały zupełnie zniknąć. Powód jest chyba bardzo prosty – fizyczne nośniki są bardzo wdzięczne i bezproblemowe. Można je kupić w większych sklepach albo zamówić przez internet, a potem wystarczy położyć taki krążek na tacce odtwarzacza lub talerzu gramofonu i słuchać. Wystarczy wieża, komputer, kino domowe, radio samochodowe czy jakikolwiek inny sprzęt wyposażony w napęd optyczny. W porównaniu z cedekami, świat odtwarzania plików jest bardzo skomplikowany. Niektórzy audiofile mówią, że słuchanie muzyki z dysku to po prostu kolejny krok w kierunku wygody, a ludzie upraszczając sobie życie po raz kolejny spychają jakość dźwięku na dalszy plan. Wystarczy jednak zajrzeć na jakiekolwiek forum, aby zrozumieć skalę zjawiska. Setki pytań dotyczących formatów, zgrywania płyt, pozyskiwania plików, podłączania przetworników i streamerów, odtwarzania bez przerw, plików wysokiej rozdzielczości, sterowników, konwerterów i kabli USB. Dyskusje dotyczące odtwarzaczy CD opierały się zazwyczaj na tym, który z nich kupić. A teraz? Cały proces słuchania muzyki stał się bardziej skomplikowany. Aby rozjaśnić sytuację, publikujemy kolejną odsłonę cyklu poradników o PC Audio.

Dawno już nie wrzucaliśmy nic do naszej VideoTeki, ale tym razem nadarzyła się naprawdę gruba okazja, bo zamieściliśmy w YouTubie nasz pierwszy film - relację z targów IFA 2013! A ponieważ nie lubimy niczego robić na przypał, jest to od razu film w jakości HD zmiksowany z podkładem muzycznym. Czyli taki w miarę żwawy marsz po halach Messe Berlin, oczywiście nakręcony z punktu widzenia człowieka zainteresowanego głównie sprzętem audio. Zaznaczamy, że film był kręcony jeszcze przed oficjalnym otwarciem wystawy dla publiczności, więc gdzieniegdzie widać jeszcze jakieś pudełka, drabiny i inne cuda, ale dzięki temu mogliśmy wybrać i skleić materiał jeszcze w trakcie trwania całej imprezy.

IFA to największa wystawa elektroniki użytkowej w Europie i zarazem jedna z dwóch tak dużych imprez na świecie. Rywalizować może z nią amerykański CES, jednak z naszego punktu widzenia jest to zupełnie inna kategoria w sensie odległości. W porównaniu do Las Vegas, Berlin jest niemalże tu na miejscu, szczególnie dla mieszkańców zachodniej Polski. IFA to gratka przede wszystkim dla amatorów nowoczesnego sprzętu i różnego rodzaju gadżetów, a wiadomo, że takich osób nie brakuje. Sama skala imprezy sprawia jednak, że trudno byłoby obejrzeć absolutnie wszystko, nawet w ciągu kilku dni. W potężnym kompleksie hal targowych Messe Berlin wystawiają się producenci lodówek, aparatów fotograficznych, drukarek, telewizorów, dekoderów, odkurzaczy, słuchawek, zestawów kina domowego, telefonów, komputerów, tabletów i wszystkiego, co jeszcze można sobie wyobrazić na półce sklepu z elektroniką. Do stolicy naszych zachodnich sąsiadów zjeżdżają się więc ekipy zainteresowane bardzo konkretnymi rzeczami. W trakcie wystawy ekipy marketingowe i różnego rodzaju media pracują na pełnych obrotach, publikując newsy jeden za drugim. Czy amatorzy sprzętu audio mogą znaleźć tu coś dla siebie?

Dziś w Berlinie oficjalnie wystartowała kolejna edycja jednego z największych wydarzeń w branży elektronicznej. Dlatego już teraz możecie zobaczyć naszą fotorelację z tej imprezy! IFA to największa wystawa elektroniki użytkowej w Europie i prawdopodobnie jedna z dwóch lub trzech tak dużych imprez na świecie. W ogromnym kompleksie hal targowych Messe Berlin można było zobaczyć najnowsze propozycje kilkuset firm produkujących niemal wszystko, zaczynając od małych pokrowców i akcesoriów do telefonów komórkowych, a kończąc na gigantycznych telewizorach, lodówkach i kompletnych systemach kina domowego. Podczas tych kilku dni branża elektroniczna śledzi wszystkie premiery, a informacje rozsyłane do mediów w związku z pojawieniem się jakiegoś produktu mielą się w skrzynkach mailowych jeszcze długo po zakończeniu wystawy. Messe Berlin zamienia się w jeden wielki hipermarket elektroniczny, w którym nie ma promocji i wyprzedaży, bo wszystko jest świeże, nowe lub nawet prototypowe.

Typowa warszawska sceneria samochodowa. Popołudniowe korki, dużo trąbienia i próba zabicia straconego już czasu. Do torebki daleko i niewygodnie, gdyż skryła się pod sprzętowymi pudłami. Rezygnuję więc z poszukiwań swojego iPoda pełnego muzyki, o której słyszałam tylko ja i jej twórcy. Ale zaraz... Jest jeszcze radio samochodowe! Dziękując niebiosom za ten cud, włączam. I od razu dostaję Bardzo Znaną I Lubianą Polską Stację Z Samą Najlepszą Muzyką. A tam klasyka - Abba, pomieszana z Lady Gagą, hit Perfektu starszy ode mnie, choć taką najmłodszą kózką już nie jestem, no i oczywiście Rihanna. Bez Rihanny nic się nie sprzedaje, przynajmniej tak tłumaczę sobie jej chorobliwą wszędobylskość. Ostatnio Naczelny Tomasz wtajemniczył mnie w istnienie ustawowego obowiązku prezentowania polskiej muzyki na radiowej antenie. Co za czasy, że nawet język polski musi już mieć własne parytety! Dzięki temu średnio jedna na trzy piosenki to Enej. Za każdym razem melodia ta sama, słowa może i inne, ale kto to zauważy? Vivat ekologia i recykling! Nie wiedziałam tylko, że dotyczy on też kompozycji muzycznych.

Jakiś czas temu dostałem kilka słoików pysznych, domowych ogórków kiszonych. Przywiozłem je do stolicy swym słoikowozem i zacząłem uparcie dodawać je do wszystkich potraw, aż się wzięły i skończyły. Mam nadzieję, że tak samo skończy się sezon ogórkowy, który trwa podobno od początku wakacji. Tak przynajmniej wynika z niektórych maili, które spływają na naszą redakcyjną skrzynkę. Ja tego jakoś nie dostrzegałem, bo od dłuższego czasu zajmuję się swoją robotą. Powstają nowe strony internetowe, w przygotowaniu są testy bardzo ciekawych urządzeń, a wczoraj spotkałem się z założycielem nowej firmy, która może wprowadzić trochę świeżości na rynku audio i zalepić pewną dziurę lub przynajmniej zaprezentować coś bardzo pozytywnego, zarówno w sensie produktów, jak i ogólnego podejścia do sprawy. Widząc, jak pisma branżowe wydają jeden wakacyjny numer na dwa miesiące, zacząłem się zastanawiać, czy przypadkiem w lipcu i sierpniu rzeczywiście wszyscy nie przebywają nad morzem lub w górach, a tylko idioci pracują normalnie i produkują materiały, których nikt nie ogląda. Tymczasem ze wszystkich statystyk wynika, że na naszą stronę wchodzi coraz więcej osób, a w ciągu ostatniego miesiąca zanotowaliśmy rekordową liczbę odsłon. Gdzie zatem jest ten sezon ogórkowy?

4 maja 2012 roku skończył się pewien etap w historii muzyki. Tego właśnie dnia zmarł Adam Yauch, jeden z trójki Beastie Boysów. Możemy tego chcieć lub nie, możemy rap kochać lub nienawidzić – jedno jest pewne. Rozbestwione Chłopaki miały olbrzymi wpływ na wiele gatunków muzycznych na przestrzeni ostatnich 30 lat. A wszystko zaczęło się dość niewinnie – od założenia przez trójkę nastolatków zespołu grającego hardcore punk. W 1983 grupa „przesiadła się” na hip hop i była to jedna z najlepszych decyzji podjętych w ich życiu. MCA, Ad Rock i Mike D czyli trzech białych, pokręconych, młodych ludzi pochodzących z żydowskich rodzin bardzo szybko zamieszało na scenie zarezerwowanej do tej pory dla czarnoskórych. Ich początkowe wygłupy przerodziły się z czasem w coś naprawdę wartościowego i ponadczasowego. Grupa w swej muzyce miała skłonność do przekraczania i łączenia różnych stylów (oraz dodatkowo tworzenia bardzo jajcarskich teledysków).