Bannery górne wyróżnione

Bannery górne

A+ A A-

The Ocean - Głębia barw metalu

The Ocean - Głębia barw metalu

Niemcy to bardzo poukładany naród. Ich powiatowe i gminne drogi po wielu latach użytkowania nierzadko są w lepszym stanie niż nasze świeżo oddane do użytku autostrady. Nawet w przygranicznych, biednych landach wszystko jest niesamowicie porządne, trawniki równo przystrzyżone i nigdzie nie widać śladów śmiecenia. Ordnung muss sein. Powiedzenie to nie sprawdza się w przypadku berlińskiej grupy The Ocean, która wydaje się być idealnym przeciwieństwem niemieckiego ładu. A to dlaczego? Z prostej przyczyny - zespół powstał w 2000 roku i w tym czasie przez jego szeregi zdążyło się przetoczyć kilkadziesiąt osób. Pierwszy w miarę stabilny skład wykrystalizował się dopiero w 2009 roku, w czasie nagrywania albumów "Heliocentric" i "Anthropocentric". Zasady studyjne nigdy nie obowiązywały zespołu w czasie koncertów, gdzie na scenie czasami pojawiał się kilkunastoosobowy skład z kilkoma wokalistami. Jakby komuś tego było mało, zespół miał również problem z nazwą i dlatego często określany jest jako The Ocean Collective.

Ciężkim orzechem do zgryzienia jest również próba zaszufladkowania Berlińczyków i przydzielenia ich do konkretnego gatunku. Styl grupy ciągle ewoluuje i do tej pory zdążył zahaczyć o post metal, sludge, metal progresywny, post rock, a nawet metalcore czy muzykę eksperymentalną. Na papierze ta mieszanka wygląda wybuchowo, a jak jest w rzeczywistości? Bez wątpienia mieszanie wymienionych gatunków w dość specyficzny sposób sprawiło, że The Ocean ma swój bardzo charakterystyczny i łatwo rozpoznawalny styl, który na przestrzeni kilkunastu lat wyraźnie ewoluował. W jaki sposób? Aby się tego dowiedzieć, konieczne jest prześledzenie ich dotychczasowej dyskografii, zatem zapraszamy na krótki przegląd dokonań The Ocean.

The Ocean - Głębia barw metalu

"Fluxion" (2004)

Ocena
Poziomy7

Zastanawialiście się kiedyś co otrzymalibyśmy łącząc brzmienie gitar System Of A Down ze zdecydowanie większą dawką ambicji i kombinowania, dorzucając do tego growlowanie i wzbogacając brzmienie o takie instrumenty, jak wiolonczela, skrzypce i klarnet? Pewnie nie... Ale już nie musicie się głowić, tylko od razu sięgnąć po debiut The Ocean. "Fluxion" to album pełen skrajności. Z jednej strony dostajemy tu muzykę ciężką, przytłaczającą i toporną, raczej "niedostępną" dla przeciętnego słuchacza ("Comfort Zones", "Dead On The Whole"), a z drugiej takie aranżacyjne smaczki, jak utwór tytułowy, "Nazca" czy też "Isla Del Sol" łączące tę ciemną stronę z pewnego rodzaju pięknem. Jest tu też trzecia grupa utworów, łącząca w subtelny sposób dwie poprzednie. I to właśnie ona wypada tu najlepiej. 8 minut spędzone z "The Human Strain" mija w iście ekspresowym tempie i człowiek od razu ma ochotę ponownie zagłębić się w ten ocean dźwięków. Ale to jeszcze nic! Na "Fluxion" zdecydowanym gwoździem programu jest "Equinox", w którym to te skrajności są najbardziej wyczuwalne i robią największe wrażenie. Krążek zamyka ponad 14-minutowy "The Greatest Bane", w przypadku którego również nie można mówić o monotonii. "Fluxion" jest albumem o tyle oryginalnym, że był nagrywany dwukrotnie - w 2004 i 2009 roku. Za drugim razem zmieniony został między innymi główny wokalista. Pierwsza edycja osiąga na portalach aukcyjnych bardzo wysokie ceny, przekraczające 100 funtów.

The Ocean - Głębia barw metalu

"Aeolian" (2005)

Ocena
Poziomy6

Początkowo muzycy The Ocean mieli plan, aby "Fluxion" i "Aeolian" wypuścić jako jeden album dwupłytowy. Na taki zabieg nie zgodził się wydawca i w efekcie w odstępie roku otrzymaliśmy dwa osobne wydawnictwa. Jak łatwo się domyślić, "Aeolian" jest bezpośrednią kontynuacją tego, co usłyszeliśmy na jego poprzedniku. Materiał na albumy powstał w tym samym czasie, zatem bez problemu można by było dość mocno pomieszać tracklistami, a efekt i tak pozostałby taki sam - powalający. W obecnej formie "Aeolian" wydaje się być jeszcze bardziej inwazyjny, niż "Fluxion". Na czele klasyfikacji utworów "trudnych" stoją tu "Killing The Flies" z niesamowicie pokręconą rytmiką (ocierającą się miejscami o Meshuggah), wielowątkowy i strasznie rozbudowany "Austerity", "Dead Serious & Highly Professional" fragmentami przypominający metalcore ze stajni Converge, "Une Saison En Enfer" będący cięższym i brutalniejszym bratem hardcore'owego Biohazard, "Swoon" który jest miksem poprzednich oraz "One With The Ocean" - krótki, ale celny i niesamowicie silny cios między oczy. Na "Aeolian" nie dostajemy praktycznie w ogóle czasu na wytchnienie. Nawet w tych najlżejszych fragmentach ("Inetria") dawka spokoju jest znikoma i skutecznie tłamszona przez ciężar. Zabieg ten sprawia, że "Aeolian" wciska w fotel mocniej, niż "Fluxion", ale jest też krążkiem jeszcze trudniejszym w odbiorze.

The Ocean - Głębia barw metalu

"Precambrian" (2007)

Ocena
Poziomy7

To, co nie udało się na duecie "Fluxion" i "Aeolian", wyszło w końcu na trzecim albumie. "Precambrian" to dzieło dwupłytowe. Zostało ono wyraźnie podzielone. Pierwszy krążek - "Hadean/Archaean" - to lekko ponad 20 minut klimatów znanych z dwóch poprzedników. Jest głośno, ciężko i topornie. Warto wyróżnić tu "Eoarchaean" dający powiew świeżości oraz pędzący niczym TGV "Palaeoarchaean". Reszta daje porządnego kopa, ale raczej niczym nie zaskakuje. Ilość zaprezentowanego tutaj materiału sugeruje, że konwencja się wyczerpała i trzeba sięgnąć po inne środki. Zespół robi to już na drugim krążku - "Proterozoic". Tu od pierwszych dźwięków "Siderian" słychać, że coś się zmieniło. Akustyczna gitara, plemienne bębny, gdzieś w oddali saksofon - jest inaczej. Utwór płynnie przechodzi w "Rhyacian", który jest niepodważalnym dowodem na to, że zespół zagłębił się w świat post metalu. Nie jest to jednak bezczelne kopiowanie z filarów gatunku, tylko próba stworzenia swojego oryginalnego, niepowtarzalnego stylu. Na pierwszy rzut ucha objawia się to niesamowitym bogactwem aranżacyjnym. Wspomniany "Rhyacian" ma ponad 10 minut, ale dzieje się w nim tak wiele, że słuchacz wcale nie czuje upływającego czasu. Do tego wszystkiego dochodzi wykorzystanie różnych nietypowych dla tego gatunku instrumentów, jak skrzypce, wiolonczela, altówka, fortepian, saksofon czy tamburyn. Wszystkie można bez problemu wyłapać, co urozmaica czas spędzony z "Precambrian". Ciekawą odskocznią od tej ciężkiej i specyficznej całości są też delikatne, instrumentalne "Statherian" i "Cryogenian". Ich kompletnym zaprzeczeniem jest "Orosirian", który przez większość czasu przytłacza słuchacza. Można w nim odnaleźć nawiązania do twórczości Neurosis. Reszta albumu jest niczym letnia pogoda w Tatrach. Nawet spokojny, słoneczny poranek nie musi oznaczać pięknej pogody przez cały dzień, bo w każdej chwili w ekspresowym tempie mogą pojawić się chmury burzowe. Po nich zaś znów może się rozpogodzić w ekspresowym tempie. I taki właśnie, pełen skrajności, jest "Precambrian". Niesamowicie intrygujące wydawnictwo.

The Ocean - Głębia barw metalu

"Heliocentric" (2010)

Ocena
Poziomy6

Heliocentryzm (helios - słońce, kentron - centrum) to teoria budowy Układu Słonecznego, według której w jego centrum znajduje się Słońce, a wszystkie planety je obiegają. Właśnie wokół tej teorii obraca się czwarty album The Ocean. Zatem zahaczamy tu o powstanie nieboskłonu, ciała niebieskie, teorie Giordano Bruno, Kopernika, Galileusza, Rimbauda, Nietzschego, Darwina i Dawkinsa. Tematyka ta przewija się zarówno w tekstach, jak i w warstwie graficznej wydawnictwa. Niesamowitej przemianie uległa muzyka. Zespół oczywiście nadal potrafi "dorzucić do pieca", ale pojawiają się tu też takie utwory, jak "Ptolemy Was Wrong" i "Epiphany", w których słyszymy praktycznie tylko czysty wokal i fortepian. Delikatny jest również "Catharsis Of A Heretic". Trochę więcej ciężaru odnajdziemy na przykład w "The Origin Of God", "Swallowed By The Earth" lub "The First Commandment Of The Luminaries". Nie jest to jednak moc znana z dwóch pierwszych albumów, ale złagodzona forma tego, co mogliśmy usłyszeć na drugim krążku z "Precambrian". Na "Heliocentric" The Ocean stracił na ciężarze, ale jeszcze bardziej zyskał na wielowarstwowości i rozbudowaniu utworów. Niestety momentami muzyków trochę poniosło z zabiegiem łagodzenia i słuchacz ma prawo zastanawiać się czy to jeszcze grupa post metalowa, czy już może muzyka popularna stworzona pod kątem radia. Na szczęście tych fragmentów jest mało i nie psują one w znaczący sposób odbioru krążka. Ten jednak na tle poprzedników wypada troszkę gorzej.

The Ocean - Głębia barw metalu

"Anthropocentric" (2010)

Ocena
Poziomy7

Antropocentryzm (anthropos - człowiek, kentron - centrum) to pogląd religijny i filozoficzny, według którego człowiek stanowi centrum wszechświata i jego cel. Druga część tandemu z 2010 roku przynosi inną wizję wszechświata. Tematycznie nadal skupiamy się na krytyce kreacjonistów i fundamentalistów chrześcijańskich. Pojawia się również nawiązanie do "Braci Karamazow" Fiodora Dostojewskiego. Istotna zmiana nastąpiła w muzyce. Tak, jak "Heliocentric" prezentował delikatność i większe kombinowanie, tak "Anthropocentric" jest zdecydowanie prostszy i cięższy. Słychać to już od pierwszych dźwięków rozpoczynającego album utworu tytułowego, który dosłownie wgniata słuchacza w ziemię. Spokojniejszy fragment następuje dopiero po kilku minutach. Warto zwrócić uwagę na to, że utwór ten trwa ponad 9 minut i jest najdłuższy na płycie, ale jego rozbudowanie sprawia, że w ogóle tego nie czuć. Po drugiej stronie barykady stoją dwie miniatury oscylujące w okolicach 2 minut - świetny, delikatny "For He that Wavereth..." oraz schizofreniczny "The Grand Inquisitor III: A Tiny Grain of Faith" z żeńskim wokalem. Spokojne są jeszcze piękny, post rockowy "Wille Zum Untergang" nawiązujący do klimatów Explosions In The Sky oraz zamykający całość "The Almightiness Contradiction". Reszta to granie zdecydowanie bardziej spod szyldu "metal". I trzeba przyznać, że na "Anthropocentric" muzycy The Ocean lepiej dobrali proporcje pomiędzy delikatnością a ciężarem. Druga część tandemu jest bardziej zróżnicowana i dzięki temu bardziej wciąga i intryguje.

The Ocean - Głębia barw metalu

"Pelagial" (2013)

Ocena
Poziomy8

Marzyliście kiedyś o podróży wgłąb oceanu? Aż do samego dna, aby przekonać się co tak naprawdę się tam znajduje? Muzyczną wycieczkę przez kolejne warstwy wodnego bezkresu serwuje nam The Ocean na swoim szóstym albumie. Początkowo plan był taki, aby "Pelagial" był wydawnictwem instrumentalnym. Dopiero później dograno do niego wokale. Zespołowi należy się olbrzymi plus za udostępnienie słuchaczom obu wersji. Dzięki temu możemy posłuchać gotowej opowieści lub stworzyć swoją własną. Pod względem warstwy muzycznej "Pelagial" jest świetną hybrydą dwóch poprzednich albumów. Proporcje między delikatnością i pięknem a ciężarem są tu idealnie wyważone. Dzięki temu albumu, w obu wersjach, słucha się świetnie. Nie ma sensu rozkładać go na czynniki pierwsze. "Pelagial" to nie tylko najlepszy album w dorobku The Ocean, ale też jedno z ciekawszych wydawnictw post metalowych w ogóle. Warto przesłuchać go samemu i wyrobić sobie własne zdanie. Nawet nie warto - trzeba!

Epilog

Jak na grupę założoną kilkanaście lat temu, The Ocean może pochwalić się bardzo bogatą historią. Gdybyśmy chcieli wypisać na kartce nazwiska wszystkich osób zaangażowanych w ten projekt, pewnie szybko skończyłaby nam się kartka. W sieci można nawet znaleźć specjalny wykres, który w formie osi czasu pokazuje aktywność poszczególnych muzyków - z adnotacją, że grafika pokazuje tylko działalność kluczowych członków zespołu. Jedni mieli przerwy, inni zmieniali instrumenty, a od samego początku do dziś swojej roli nie zmienił tylko jeden człowiek - gitarzysta i założyciel grupy, Robin Staps. Teoretycznie tak duża płynność składu powinna być dla słuchaczy niczym lampka ostrzegawcza, a jednak nie - każdy album The Ocean to po prostu trochę inny odcień tego samego muzycznego świata. Niemiecka grupa niezmiennie funduje nam niesamowicie ciekawe dzieła, ale na pewno nie stoi w miejscu, wciąż zaskakując swoich fanów mieszaniem pomysłów, instrumentów i dodatków do swojego metalowego grania. Dotychczas największa przerwa między kolejnymi albumami trwała trzy lata. Czy niebawem doczekamy się kolejnego krążka The Ocean? A jeśli tak, to cóż to będzie? Na pewno to sprawdzimy, a w międzyczasie polecamy zapoznać się z dotychczasowym dorobkiem grupy.

Zdjęcia: Oficjalna strona zespołu

Komentarze

  • Brak komentarzy

Skomentuj

Komentuj jako gość

0

Zobacz także

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Wygrzewanie sprzętu audio - fakty i mity

Wygrzewanie sprzętu audio - fakty i mity

Niezależnie od tego, z jakim rodzajem sprzętu grającego mamy do czynienia, w jego instrukcji obsługi, recenzjach publikowanych w specjalistycznych magazynach, a nawet w opiniach użytkowników często można zetknąć się z jednym niezwykle istotnym pojęciem - wygrzewanie. Warto o nim pamiętać, ponieważ zdaniem wielu audiofilów ów proces ma niebagatelny wpływ na...

Anssi Hyvönen - Amphion

Anssi Hyvönen - Amphion

Założona w 1998 roku firma Amphion od samego początku projektuje oraz konstruuje kolumny głośnikowe wyróżniające się czymś, czego brakuje wielu dostępnym na rynku konstrukcjom - niezwykle niską wrażliwością na niedoskonałości akustyki pomieszczenia odsłuchowego. Dzięki przemyślanym rozwiązaniom technicznym zestawy tej marki potrafią wypełnić dowolną przestrzeń wysokiej jakości dźwiękiem, a przynajmniej tak...

Wszystko o subwooferach

Wszystko o subwooferach

Jeżeli interesujecie się sprzętem audio, możliwe, że co najmniej raz zastanawialiście się nad zakupem subwoofera. W dzisiejszych czasach takiego urządzenia potrzebuje praktycznie każdy prawidłowo skonfigurowany system kina domowego, a i w konfiguracjach dwukanałowych takie basowe wspomaganie kolumn głównych potrafi przynieść wiele korzyści. Zamiast zastanawiać się, czy nasze kolumny nie są...

Jak wybrać wzmacniacz zintegrowany

Jak wybrać wzmacniacz zintegrowany

Każdy, kto zapragnął złożyć porządny system stereo, prędzej czy później stanie przed wyborem wzmacniacza. Urządzenie to jest niezbędnym elementem zestawu audio - wszystko jedno, czy mówimy o audiofilskich konfiguracjach za setki tysięcy złotych, czy o kolumnach aktywnych, soundbarach, a nawet głośnikach lub słuchawkach bezprzewodowych - wszędzie czai się element, który...

Roger Kessler - Piega

Roger Kessler - Piega

Piega to prawdopodobnie najsłynniejszy szwajcarski producent zestawów głośnikowych. Firma założona w 1986 roku przez Leo Greinera i Kurta Scheucha początkowo była typowo hobbystyczną, garażową manufakturą. Kurt skupił się na opracowywaniu pionierskich przetworników, natomiast Leo wziął na siebie sprawy związane z wzornictwem oraz finansami spółki. W pewnym momencie znakiem rozpoznawczym Piegi...

Nowe testy

Poprzedni Następny
Melodika BSSC95xx

Melodika BSSC95xx

Melodika to polska marka, która od samego początku działalności opowiadała się za zdroworozsądkowym podejściem do sprzętu audio. Trzonem oferty są kable i akcesoria, jednak firma kojarzona jest też z bardzo...

JBL Tour One M2

JBL Tour One M2

Kupowanie słuchawek bezprzewodowych przypomina rozwiązywanie skomplikowanej łamigłówki. Wybór zestawów głośnikowych, wzmacniacza, streamera czy gramofonu to przy tym bułka z masłem. Zacznijmy od tego, że sprzęt stacjonarny nie musi pasować do...

Focal Bathys

Focal Bathys

Kilkukrotnie podczas swojej przygody z testowaniem i użytkowaniem słuchawek dochodziłem do punktu, w którym stwierdzałem, że to już opus magnum, punkt kulminacyjny i apogeum tego, czego potrzebuję. Wydawało mi się,...

Komentarze

a.s.
Cieszą mnie te nazwy jak Zen Hologram, audiofil wtedy już jest podjarany.
Andrew
@Lucas 688 - Chyba lepiej wybrać Denka, mam Onkyo A-9050 i po modyfikacjach gra lepiej niż wcześniej. ale wydaje mi się. że Denon 900NE gra ładniej. Najlepiej p...
właściciel
Hologram II to nieco inna półka - jednak wyższa. Ale Melodika też gra bardzo zacnie, tylko bez tego mięsistego basu Acoustic Zenów i bez aż takiej głębi sceny.
Przemek
Porównanie flagowca Melodika do z tego co pamiętam Ultra Blue 2 jest drugim modelem Tellurium Q od dołu ma się nijak, bo to nie ta klasa. Przy tej cenie BS wtyk...
Wojciech Lisowski
Nie wiem, nie słyszałem, ale wygląda trochę badziewnie. Szczególnie CD lichutko.

Płyty

Riverside - ID.Entity

Riverside - ID.Entity

W ubiegłym roku minęło sporo czasu, zanim pojawił się jakiś album, na który naprawdę czekałem. W bieżącym sytuacja jest zgoła...

Newsy

Tech Corner

Najpopularniejsze gniazda i wtyczki w sprzęcie audio

Najpopularniejsze gniazda i wtyczki w sprzęcie audio

Wielu audiofilów, a także niektórych ludzi mających niewielkie pojęcie na temat sprzętu stereo, fascynuje temat kabli używanych do łączenia zestawów głośnikowych ze wzmacniaczem, wzmacniacza z odtwarzaczem, a nawet tych odpowiadających za dostarczenie prądu do naszych urządzeń. Zanim jednak zagłębimy się w dywagacje na temat wyższości srebra nad miedzią czy sensu...

Prezentacje

Ponad sto lat szlifowania - Dual

Ponad sto lat szlifowania - Dual

Dual to jedna z marek, do których audiofile, a w szczególności miłośnicy czarnych płyt, odnoszą się z wielkim szacunkiem. Ma to swoje uzasadnienie. Niemiecka manufaktura wydała na świat tyle znakomitych gramofonów, że aż ciężko je policzyć. Dobrze zachowana szlifierka tej marki to sprzęt, który po renowacji można bez kompleksów podłączyć...

Poradniki

Jak wybrać słuchawki

Jak wybrać słuchawki

Słuchawki to najbardziej osobisty rodzaj sprzętu grającego. Oferują bliski kontakt z muzyką i możliwość cieszenia się nią w błogiej ciszy....

Galerie

Popularne testy

Wywiady

Anssi Hyvönen - Amphion

Anssi Hyvönen - Amphion

Założona w 1998 roku firma Amphion od samego początku projektuje oraz konstruuje kolumny głośnikowe wyróżniające się czymś, czego brakuje wielu...

Vintage

Radmor 5102

Radmor 5102

Do napisania krótkiego tekstu o bodajże najlepszym produkcie polskiej, socjalistycznej myśli technicznej skłoniła mnie lektura testu wzmacniacza Unitra Edward. Ostatnimi...

Słownik

Poprzedni Następny

Ramię gramofonowe

Element gramofonu, do którego końca przymocowana jest wkładka gramofonowa - przetwornik dokonujący faktycznego odczytu i przetwarzający ruch igły na sygnał elektryczny. Zadaniem ramienia jest właściwe naprowadzenie wkładki na płytę, zapewnienie...

Cytaty

WalterPater.png

Strona używa plików cookie zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Dowiedz się więcej na temat danych osobowych, zapoznając się z naszą polityką prywatności.