iFi Audio iGalvanic 3.0

Rozwój segmentu audiofilskich przetworników zaczyna wyraźnie odbijać się na innych rodzajach urządzeń audio. Streamery i urządzenia zbudowane w celu podpięcia klasycznego zestawu stereo do systemu multiroom muszą mieć nie tylko dobre wyjście analogowe, ale przede wszystkim kilka gniazd cyfrowych, aby móc puścić sygnał do DAC-a. Wzmacniacze bez wbudowanego konwertera zaczynają być traktowane jak magnetofony. Podobnie, jak telewizor bez złącza HDMI, integra bez wejścia USB lub kilku gniazd koaksjalnych i optycznych za kilka lat będzie prawdopodobnie czymś bardzo dziwnym. Pamiętajmy jednak, że wielu audiofilów wybrało pliki wcale nie ze względu na wygodę użytkowania, ale jakość brzmienia. Porównanie klasycznego odtwarzacza CD z przetwornikiem za podobne pieniądze, często prowadziło do wniosku, że DAC gra lepiej. Ale czy naprawdę chodziło o pliki? Te mogły być zgrane nawet z tej samej płyty. Chodziło właśnie o przetwornik. Nawet na chłopski rozum, jeśli w tej samej cenie nie musi zmieścić się cała maszyneria do odczytu nośnika, z szufladą, silnikiem, laserem, serwomechanizmem, przyciskami, wyświetlaczem i zasilaniem dla tego całego zbytku, to sam konwerter i stopień wyjściowy mogą być o wiele lepsze. Niestety, niektórzy audiofile potraktowali sprawę zbyt dosłownie, a ich oczekiwania wobec nowego źródła były zbyt wygórowane. Po raz kolejny okazało się, że słuchanie muzyki w przyzwoitej jakości może być łatwe i stosunkowo tanie, ale wybicie się na naprawdę wysoki poziom wymaga dużego doświadczenia, czasu i pieniędzy.

Każdy z nas zapewne ma trochę inne zdanie na ten temat. Nie można przecież zapominać o sporej grupie audiofilów, którzy do końca świata i o jeden dzień dłużej będą słuchali płyt kompaktowych. Wypowiadałem się na ten temat wielokrotnie i nie chcę się powtarzać. Jednak nawet ci, którzy w pewnym momencie weszli w temat przetworników, mają swoje własne doświadczenia i płynące z nich wnioski. Mało który amator cyfrowej muzyki odpuścił sobie dalsze poszukiwania już w momencie kupna pierwszego poważnego DAC-a. Niektórzy wprawdzie myśleli, że przeniosą się w świat hi-endu kupując przetwornik za tysiąc złotych, ale to bzdura. Do audiofilskiego dźwięku na razie nie ma drogi na skróty. Ale kto szuka, ten prędzej czy później znajdzie jeden, drugi lub trzeci sposób na poprawę brzmienia plików. Powiecie, że cyfra to cyfra? Cóż, kolejna bzdura. Powtarzają ją tylko ludzie dysponujący bardzo ograniczoną wiedzą i jeszcze mniejszym doświadczeniem w kwestii przełożenia teorii na dźwięk. Pudełko wielkości budżetowego phono stage'a to trochę za mało. Na rynku pojawiały się coraz bardziej zaawansowane przetworniki, ale pozbycie się gotówki też nie gwarantuje dobrego efektu. Wtajemniczeni amatorzy plików zajęli się więc "szczegółami" takimi, jak specjalne programy do odtwarzania muzyki, kable, konwertery USB-S/PDIF czy specjalne zasilacze. Na rynku pojawiły się także różnego rodzaju filtry, oczyszczacze i inne urządzenia mające ograniczyć lub wyeliminować zakłócenia, jakie nieuchronnie przenoszą się z komputera na nasz przetwornik. Dziś wybór tego typu akcesoriów jest całkiem spory. Większość z nich ma postać małego pendrive'a, kabla ze specjalnym pogrubieniem lub ewentualnie niewielkiego pudełka przypominającego dysk zewnętrzny. Wiele jest także pomysłów na oczyszczanie sygnału cyfrowego. W zasadzie nie widziałem chyba tylko modeli działających na zasadzie molekularnej filtracji równoległej realizowanej przez trzy niezależnie ekranowane moduły z miedzi PCOCC 8N zatopione w oleju z wątroby rekina z dodatkiem gwiezdnego pyłu i jadalnego złota.

Cała ta zabawa może wydawać się skomplikowana, a nawet lekko śmieszna, ale nikt nie mówił, że droga do świetnego brzmienia jest usłana różami. Skoro zmiana programu do odtwarzania muzyki, instalacja nowego sterownika lub wymiana kabla USB może pozwolić nam wycisnąć z plików jeszcze więcej, to nie ma się co dziwić, że kolejnym logicznym krokiem jest oczyszczenie sygnału z zakłóceń. Temat od dłuższego czasu zgłębia między innymi firma iFi Audio. Pamiętam, kiedy jako jedna z pierwszych wprowadzała na rynek specjalne przewody USB działające na zasadzie oddzielenia od siebie zasilania i sygnału audio, które to w wielu normalnych kablach biegną po prostu obok siebie. Poniekąd obrazuje to skalę problemów, jakie pozostały jeszcze do zwalczenia w świecie plików. No bo czy wyobrażacie sobie aby producent audiofilskich kabli wprowadził do oferty jeden przewód łączący w sobie sieciówkę i interkonekt analogowy? No właśnie... Dlatego marka związana z AMR-em odważnie eksplorowała nowe lądy i nie bała się eksperymentów. W przetwornikach montowała różne przełączniki i systemy poprawiające jakość sygnału cyfrowego, do tego wprowadzała urządzenia takie, jak chociażby iUSB, iSilencer czy iPurifier. Teraz udało się osiągnąć coś, co można by było nazwać ostatecznym rozwiązaniem kwestii zakłóceń w połączeniu cyfrowym. Chodzi o całkowite rozerwanie ciągłości sygnału elektrycznego wchodzącego do urządzenia od sygnału z niego wychodzącego. Oto iGalvanic 3.0.

Wygląd i funkcjonalność

Zanim urządzenie trafiło w moje ręce, miałem spory problem z rozszyfrowaniem jego nazwy. To dlatego, że w katalogu iFi Audio jest już tyle różnych produktów należących do różnych serii. Gubią się w tym dziennikarze i sprzedawcy, a i czasami zdarza się, że dokładna nazwa danego modelu brzmi trochę inaczej na stronie firmy, a inaczej w oficjalnej informacji prasowej. Pierwsze urządzenia wychodziły na rynek po prostu jako iCAN, iDAC i tak dalej, później został wprowadzony podział na serie Micro i Nano, ale teraz już chyba nikt nad tym nie panuje. W sieci znajdziecie więc wszystkie modele we wszystkich wariacjach, jak na przykład Micro iPhono2, Pro iCAN czy Nano iUSB3.0. Zwykle staram się opisywać testowane urządzenia z zachowaniem pisowni stosowanej przez producenta, ale mam wrażenie, że i tam wprowadzano pewne zmiany. Nawet na pudełku jest inaczej. Gdyby przyjąć, że ta wersja jest prawidłowa, urządzenie nazywałoby się iFi nano iGalvanic3.0, przy czym "iFi nano" to marka, a "iGalvanic3.0" to nazwa modelu. Serio, ja się poddaję. Nie wiem czy w całej branży audio istnieje druga firma, która w krótkim czasie zyskała taką popularność, a jednocześnie tak mocno zamotała sprawę.

Ale to nie koniec niespodzianek. Dystrybutor wziął mnie sposobem i zamiast samego iGalvanica 3.0 iFi Nano Audio USB, podesłał do testu coś w rodzaju super packa z dwoma dodatkowymi pudełkami. Znalazły się w nich modele iDefender 3.0 oraz iPower, już bez żadnego Micro Nano Omega 3 + K2. Tym sposobem, z prostego odsłuchu polegającego na wpięciu galwanicznego oczyszczacza do systemu, zrobiła mi się prawdziwa układanka wymagająca kilkukrotnego przepinania wszystkich trzech elementów i wsłuchiwania się w efekty po zastosowaniu takiej kombinacji. Początkowo myślałem, że dwa dodatkowe urządzenia mają inne zastosowanie i nie można ich łączyć z głównym bohaterem naszego testu. Przecież samego iGalvanica 3.0 producent nazwał już Świętym Graalem komputerowego audio. Na jego opakowaniu jest tyle oznaczeń, że aż trudno to ogarnąć. Okazuje się jednak, że iGalvanic 3.0 może być używany w połączeniu z iDefenderem 3.0, którego zadaniem jest przerywanie pętli masy w połączeniu USB. Zaraz, to iGalvanic 3.0 już tego nie robi? Przecież z przodu znajduje się przełącznik oznaczony jako Ground Link, z trzema pozycjami do wyboru, a na stronie producenta przeczytamy, że urządzenie faktycznie może przerwać pętlę masy. Po co mielibyśmy jeszcze podłączać do tego wszystkiego iDefendera 3.0? Nie wiem. No dobrze, a po co nam iPower? Ano właśnie do zasilania iDefendera 3.0, który z boku ma gniazdko micro USB. Można oczywiście nakarmić go prądem z kolejnego gniazda w naszym komputerze, ale iPower ma dawać znacznie czystsze zasilanie, po raz kolejny oddzielając nasz sygnał audio od zakłóceń pochodzących z peceta. iPower to po prostu porządny zasilacz wtyczkowy, który otrzymujemy z kompletem dodatkowych wtyczek i przejściówek.

Wszystkie trzy urządzenia były zafoliowane razem, a na ich pudełkach znalazło się dodatkowe oznaczenie mówiące o tym, że wchodzą w skład firmowego "Package Deal" i nie mogą być sprzedawane osobno. Może to i dobrze, bo znam ludzi, którzy uzbrajają swoje systemy w absolutnie wszystkie dostępne na rynku akcesoria poprawiające dźwięk. Mają stoliki antywibracyjne, kolce pod urządzeniami, drewniane klocki pod kablami, magiczne kulki na ścianach i demagnetyzery do płyt, a gdyby mogli przed każdym odsłuchem zapraszać do domu różdżkarza, pewnie też by się nie zastanawiali. Rozumiem więc, że jest na takie rzeczy zapotrzebowanie, a ponieważ firmowy pakiet zawierający iDefendera 3.0 i zasilacz iPower nie jest o wiele droższy, niż sam iGalvanic 3.0, to pewnie nie jest to zły pomysł. Z drugiej strony, przypomina mi to trochę politykę niektórych producentów rozgałęziaczy i kabli sieciowych, którzy twierdzą, że najlepsze efekty daje podpięcie jednej listwy dla każdego urządzenia. Nie wątpię, że tak jest. Słyszałem nawet efekty, ale matematyka jest bezlitosna. Z jednej listwy i powiedzmy czterech kabli, robią nam się trzy listwy z sześcioma kablami. Dla producenta to tak, jakby zamiast jednego klienta miał dwóch albo trzech. Najgorsze jednak nie są wcale koszty, ale stopień skomplikowania takiej operacji i cała plątanina pudełek i kabli, wyrastająca nam nagle obok stolika ze sprzętem. W przypadku firmowego pakietu iFi Audio jest podobnie. Sam iGalvanic 3.0 to ładne, proste pudełeczko z jednym wejściem i jednym wyjściem USB. Można je postawić obok DAC-a tak, aby było niewidoczne i robiło swoją robotę, nie rzucając się w oczy. Co innego z iDefenderem 3.0 i iPowerem. Tu już robi się mała pajęczynka, więc automatycznie zaczynamy się zastanawiać czy to wszystko naprawdę jest potrzebne aby oczyścić sygnał z komputera? Spróbujemy, zobaczymy.

Przyznam szczerze, że sprawa bardzo mnie zainteresowała i byłem po prostu ciekawy co producent ma na ten temat do powiedzenia. No bo co ma robić iGalvanic 3.0, to mniej więcej wiem. Ale dlaczego mielibyśmy podłączać do niego kolejne urządzenia? Okazuje się, że jest w tym jakiś sens, ale... Akurat niekoniecznie w przypadku iDefendera 3.0 z iPowerem. Firma nie podaje jasnego wytłumaczenia dlaczego połączenie tych trzech urządzeń miałoby być dobrym pomysłem. W jednym z dokumentów na oficjalnej stronie firmy znalazłem jednak prawdziwą perełkę. Dlaczego połączyliśmy te trzy pudełka w jeden pakiet? Bo klienci nas o to poprosili. Nie dlatego, że daje to dalszą poprawę brzmienia, nie ze względu na redukcję zakłóceń, jittera czy czegoś tam jeszcze. Dlatego, że ludzie podobno chcieli taki komplet kupić. Dla mnie to brzmi trochę tak, jakby producent przyznał się, że nie bardzo widzi sens zastosowania takiej kombinacji, no ale klient nasz pan. Żeby tylko ci sami klienci nie napisali później na forach, że kupili i nie działa... Nie widzę nic złego w podsuwaniu odbiorcom pomysłów na dalszą poprawę brzmienia, ale to musi mieć sens. Co ciekawe, w broszurkach dotyczących iGalvanica 3.0 znalazłem także informację, że można dołożyć do niego model iUSB 3.0 aby ulepszyć brzmienie o kolejne 5-10%. Z kolei na instrukcji obsługi w formie wąskiej, długiej kartki znalazło się zalecenie dla użytkowników, którzy nie mają prawidłowo uziemionego systemu. Mogą oni dokupić do kompletu model Groundhog czyli taki "filtr uziemiający" zamontowany na kablu USB. Wychodzi na to, że pakiet zawierający iUSB 3.0 i Groundhoga miałby w przypadku iGalvanica 3.0 większy sens, niż paczka z iDefenderem 3.0 i iPowerem. Jest to nawet wyraźnie napisane w firmowych dokumentach i instrukcji obsługi dołączonej do testowanego modelu! Wygląda to tak, jakby inżynierowie nawet ogarniali sprawę, ale dział sprzedaży robił wszystko po swojemu. Jak się dobrze rozpędzą, to za rok wejdzie jeszcze iGalvanic 3.0 w obudowie Micro i pewnie będzie dostępny w komplecie z iPowerem, iSilencerem, iPurifierem, a jak klienci sobie zażyczą, to dostaną jeszcze iTube'a i iPhono. Ciekawe kiedy ktoś się kapnie, że sprawy zaszły trochę za daleko...

Wróćmy więc do zasadniczego obiektu naszego testu. Sam iGalvanic 3.0 to bardzo eleganckie urządzenie zamknięte w obudowie typowej dla klocków z serii Nano. Odniosłem wrażenie, że ma ona nieco ciemniejszy kolor, bardziej szary niż srebrny. Wygląda bardzo profesjonalnie, ale co na to posiadacze innych urządzeń iFi Audio? Jeśli ktoś zechce użyć iGalvanica 3.0 w połączeniu z przetwornikiem kupionym wcześniej, jak na przykład iDSD Nano, może to wyglądać trochę dziwnie. Przez chwilę zastanawiałem się czy metalowe pudełko faktycznie jest ciemniejsze, czy może tylko mi się tak wydaje, ale na zdjęciach testowany model również wypadł inaczej. Moje wrażenia potwierdziło kilka innych osób. Jak sugeruje nazwa, urządzenie jest przystosowane do połączenia USB 3.0. Powinno być również kompatybilne z USB 2.0, ale w praktyce okazało się, że różnie z tym bywa. Producent informuje, że w niektórych przypadkach może być konieczne przeinstalowanie systemowych sterowników dla magistrali USB. Mnie się nie chciało, więc skorzystałem z USB 3.0 i wszystko zadziałało jak należy. Z tyłu urządzenia, jeśli można to tak nazwać, znajduje się wejście, a z przodu - wyjście, obok którego umieszczono wspomniany już hebelek do zmiany ustawień pętli masy. Na górnej ściance umieszczono logo firmy i dwie dyskretne diody. Jedna świeci się, gdy urządzenie jest podłączone do komputera, druga natomiast informuje o aktywnym wejściu USB 2.0 lub 3.0. I tyle. Z punktu widzenia użytkownika, na tym cała robota się kończy. Można przystąpić do odsłuchu.

Brzmienie

Już po kilku pierwszych odsłuchach porównawczych wiedziałem, że iGalvanic 3.0 rzeczywiście robi coś fajnego z dźwiękiem. Zagrało trochę inaczej, jednak od razu zacząłem się zastanawiać czy taka skala zmian zadowoli każdego melomana, który zainteresuje się tym urządzeniem. Wydaje mi się, że ludzie odpowiedzialni za rozwój tej marki troszeczkę się rozpędzili i potraktowali ten model tak, jak swoje przetworniki czy wzmacniacze słuchawkowe, które faktycznie dają rewelacyjną jakość brzmienia w swojej cenie. Klienci mogą więc przymknąć oko na loga, technologie, przełączniki, krzykliwe napisy na opakowaniach i różne opisy zamieszczone na oficjalnej stronie internetowej firmy. Tymczasem iGalvanic 3.0 to nie przetwornik, wzmacniacz słuchawkowy czy miniaturowy phono stage, ale dodatek, który należy traktować tak, jak kable, listwy zasilające, platformy antywibracyjne i inne tego typu zabawki. Takie akcesoria potrafią to i owo poprawić, ale użytkownik musi mieć świadomość, że sięga już po produkt dla mocno wtajemniczonych audiofilów. Może to tylko moja opinia, ale uważam, że aby docenić działanie takiego izolatora, trzeba przede wszystkim dysponować wysokiej klasy torem odsłuchowym. Jeżeli więc ktoś podłączy iGalvanica 3.0 do przetwornika za 1200-1500 zł podającego sygnał do systemu stacjonarnego za 3000-4000 zł i nie usłyszy większej różnicy, w ogóle mnie to nie zdziwi. Będzie to prawdopodobnie o wiele za niska półka, abyśmy mogli docenić lub w ogóle zauważyć działanie takiego urządzenia. Ja w pierwszym podejściu wykorzystałem Marantza HD-DAC1 z Sennheiserami HD 600 czyli bardzo przejrzysty, ale jeszcze nie skrajnie hi-endowy zestaw słuchawkowy, a i tak musiałem kilka razy przepinać kable aby upewnić się, że usłyszałem to, co usłyszałem. Ostrzegam więc posiadaczy budżetowych lub nawet ciut lepszych systemów, którzy wkręcą sobie, że iGalvanic 3.0 jest odpowiedzią na wszystkie ich problemy. To nie tak. Myślałbym o nim raczej jak o wysokiej klasy kablu zasilającym. Wspominam o tym, bo na pewno traficie na wiele innych testów i opinii zadowolonych użytkowników, a nie każdy pamięta o tym, aby napisać słówko o systemie, w którym pracowało dane urządzenie. Co ciekawe, jeszcze zanim iGalvanic 3.0 trafił do naszej redakcji, dystrybutor iFi Audio wspominał mi, że na zagranicznych forach poświęconych głównie słuchawkom, wielu użytkowników opisało już swoje doświadczenia z testowanym modelem i najbardziej zaskoczeni byli posiadacze systemów totalnie hi-endowych. Nie drążyłem tematu aby nie sugerować się ich wrażeniami, ale po pierwszym odsłuchu wiedziałem już dlaczego. To urządzenie wprowadza bowiem zmiany, które w budżetowym systemie będą minimalne, wręcz na granicy percepcji, natomiast z naprawdę zaawansowanym, przejrzystym sprzętem takie drobiazgi mogą już urosnąć do rangi odkrycia, małej rewolucji.

Po pierwszym wpięciu iGalvanica 3.0 do systemu odniosłem wrażenie, że dźwięk jest nieco spokojniejszy, jakby był nawet odrobinę cichszy, ale na pewno bardziej elegancki. Jednocześnie zmieniła się przestrzeń i chyba w ślepym teście musiałbym się skupić właśnie na tym aspekcie prezentacji. Z testowanym izolatorem scena poszerzyła się i nabrała powietrza, a instrumenty były od siebie lepiej odseparowane. Jak się później okazało, efekt był bardzo podobny zarówno w systemie słuchawkowym, jak i na kolumnach. Ciężko jest porównywać te wrażenia na zasadzie jeden do jednego, ale charakter zmian, jakie zaszły w dźwięku po zastosowaniu iGalvanica 3.0 był taki sam. Siedząc w nausznikach miałem wrażenie jakby dźwięki chętniej wychodziły poza ściśle wyznaczony obszar wewnątrz czaszki, natomiast w systemie stacjonarnym scena stereofoniczna po prostu się poszerzyła, a źródła nabrały bardziej sugestywnych kształtów. Tak prezentowana przestrzeń była po prostu bardziej przekonująca, lepiej zdefiniowana. Mimo to, nawet w tym aspekcie różnice nie były gigantyczne. Uczulam więc po raz kolejny, że nie należy traktować tego urządzenia jak leku na wszelkie zło. Tego typu akcesoria są wyłącznie dla tych, którzy już dużo osiągnęli, zbudowali dobrze zestrojony system i chcą pójść trochę dalej bez burzenia całej układanki. W takich przypadkach inwestycja w kable, listwy, stoliki antywibracyjne, a także tego typu ulepszacze nabiera sensu. Mam jednak wrażenie, że producent próbuje podsuwać iGalvanica 3.0 i inne akcesoria każdemu, kto posiada jakikolwiek przetwornik, a nie tędy droga. Urządzenie to może jednak wprowadzić sporo dobrego w systemach klasy średniej i wyższej. Dotyczy to również wykorzystywanych do odsłuchu nagrań. Im lepszy materiał, tym więcej subtelnych, ale bardzo pozytywnych zmian zauważycie.

Czym jeszcze charakteryzuje się testowany izolator? Jeśli chodzi o brzmienie, mogę wspomnieć o kolejnych drobiazgach takich, jak mięsisty, nasycony bas czy klarowna, nieco lepiej oszlifowana góra pasma. Po zastosowaniu iGalvanica 3.0 dźwięk stawał się gładszy, odrobinę przyjemniejszy i w ogólnym rozrachunku bardziej muzykalny. Wszystkie wspomniane różnice, może za wyjątkiem tego, co stało się z przestrzenią, miały jednak dość ograniczony zasięg. W żadnym z wykorzystanych przeze mnie systemów nie nastąpiło w każdym razie trzęsienie ziemi, bo i chyba nie należało się tego spodziewać. Domyślam się, że niektórzy będą się upierać, że iGalvanic 3.0 robi taką izolację, regenerację, reclocking i rebalancing, że głowa mała, ale bądźmy szczerzy - porządnie wkręceni audiofile zrobią wiele aby nawet pewne drobiazgi przenieść na wyższy poziom. Pomijam nawet funkcję testowanego urządzenia czy zawartą w nim technologię. To po prostu ciekawy gadżet za 1749 zł. Najtańszy kabel zasilający, jakim dysponuję (pomijając zwykłą, komputerową sieciówkę) kosztuje 710 zł, a najdroższy 4000 zł. Żaden nie wywraca brzmienia całego systemu do góry nogami, ale w odpowiednim towarzystwie można już zauważyć i docenić klasę takich akcesoriów. Z izolatorem iFi Audio historia jest podobna. Po włączeniu go w system raczej nie usłyszycie nie wiadomo czego, ale niektóre aspekty prezentacji mogą się delikatnie poprawić, przez co powrót do wcześniejszej konfiguracji będzie mniej lub bardziej bolesny. To tyle jeśli chodzi o brzmienie, natomiast pamiętajmy jeszcze o innych kwestiach. Mam tu na myśli zakłócenia, które - w zależności od sytuacji i konkretnego sprzętu - iGalvanic 3.0 może ograniczyć lub nawet wybić kompletnie. W moim przypadku po podłączeniu komputera do DAC-a, a następnie dalej do wzmacniacza i kolumn, przy mocno odkręconym w prawo potencjometrze w głośnikach pojawiały się ciche szumy i piski. Nie powiem żeby mi to przeszkadzało, bo rzadko słucham muzyki na takim poziomie głośności, a kiedy już to robię, muzyka z dużym zapasem przykrywa te niepożądane odgłosy. Rozumiem jednak, że ktoś może gustować na przykład w muzyce klasycznej nagrywanej w taki sposób, aby nie doprowadzić do kompresji dynamiki, a wtedy szumy z komputera mogą być już irytujące. To jednak w dużej mierze zależy też od posiadanego sprzętu - tak przetwornika, jak i komputera. Sytuacja jest dla mnie o tyle prosta, że każdy potencjalny nabywca iGalvanica 3.0 dobrze wie czy ma ten problem i czy jego wyeliminowanie poprawiłoby mu życie. Jeśli tak, trzeba spróbować. Jeśli nie, można zaryzykować chociażby dla poprawy samego dźwięku.

Na koniec zostawiłem sobie kwestię firmowego pakietu. Byłem przygotowany na to, że po wpięciu do systemu iDefendera 3.0 zasilanego iPowerem, brzmienie może nie zmienić się wcale, ale jednak jakaś różnica była. Powiedziałbym, że znów zrobiło się trochę przyjemniej, dźwięk znów delikatnie się wygładził i uspokoił, choć nie zauważyłem już dalszej poprawy w dziedzinie stereofonii. Skala tych zmian była jednak jeszcze mniejsza niż po włączeniu w tor samego iGalvanica 3.0. Warto również rozważyć czy takie modyfikowanie dźwięku będzie nam na rękę, a to w każdym przypadku będzie zależało od charakteru naszego systemu i naszych indywidualnych potrzeb. Żadne z opisywanych urządzeń nie jest jakimś magicznym wynalazkiem, który poprawia wszystko. Należy je traktować raczej jako akcesoria, które to i owo mogą zmienić, ale tylko na zasadzie lekkiego podciągnięcia pewnych aspektów prezentacji, a nie rewolucji październikowej. Jeżeli macie tego pełną świadomość, chcecie poprawić sobie to i owo, a przede wszystkim macie system, który te zmiany pokaże - polecam. iGalvanic 3.0 jest wart sprawdzenia, natomiast co do kompletu z iDefenderem 3.0 i iPowerem, nie wiem, dla mnie to chyba trochę za dużo. Wolałbym już zaoszczędzić te pieniądze, wziąć samego iGalvanica 3.0 i dozbierać na kabel USB z prawdziwego zdarzenia. O, wygadałem! Dosłownie kilka sekund temu otrzymałem informację o nowych kablach Gemini 3.0 i Mercury 3.0. Kończmy więc, bo zaraz ludzie z iFi Audio wymyślą coś nowego i cały mój test stanie się nieaktualny.

Budowa i parametry

iFi Audio iGalvanic 3.0 to pierwszy w historii produkowany komercyjnie izolator galwaniczny klasy USB 3.0. Tym samym brytyjskim specjalistom od miniaturowego audio udało się osiągnąć to, czego nie udało się zrobić nikomu wcześniej, i to nie tylko w branży audio, ale i w dziedzinie elektroniki komputerowej w ogóle. Jak to działa? Mówiąc obrazowo, izolacja galwaniczna polega na przerwaniu ciągłości sygnału elektrycznego wchodzącego do urządzenia i fizycznym odseparowaniu go od sygnału wychodzącego. Producent zastosował w tym celu autorski transformator separujący wykonany z wysokiej jakości miedzi o czystości 6N. Na stronie producenta można znaleźć dokumenty zawierające zdjęcia z procesu produkcji. Nie jest to może technologia kosmiczna, ale wygląda fajnie. Dzięki takiemu rozwiązaniu, iGalvanic 3.0 działa trochę jak regeneratory prądu, które najpierw gromadzą energię pobraną z gniazdka, a następnie odbudowują idealną sinusoidę aby zapewnić zasilanym urządzeniom prąd pozbawiony zakłóceń z sieci. Tutaj dotyczy to oczywiście sygnału USB, który jest w całości wygenerowany na nowo, a zatem pozbawiony negatywnych naleciałości pochodzących z pierwotnego źródła sygnału, jak zakłócenia RFI i EMI. Inżynierowie iFi Audio tłumaczą, że izolacja galwaniczna eliminuje wiele problemów komputerowego audio, w tym zjawisko prądu błądzącego, który zakłóca pracę podzespołów aparatury hi-fi. Niepożądane naleciałości generowane są głównie w zasilaczach komputerów i rozsiewane po całym systemie, także poprzez złącza USB. W połączeniu z zakłóceniami przenoszonymi z sieci energetycznej, jest to powodem powstawania szumów i jittera, degradujących jakość brzmienia docelowych przetworników USB. iGalvanic 3.0 pracuje w pełni pasywnie, więc nie ma potrzeby stosowania zewnętrznych zasilaczy. Urządzenie zawiera również funkcje dobrze znane z poprzednich regeneratorów USB marki iFi Audio. Są to technologie REclock2, REgenerate2 i REbalance2, które mają za zadanie zniwelować wszystkie błędy synchronizacyjne powstałe jeszcze przed dotarciem sygnału źródłowego do urządzenia.

Konfiguracja

Marantz HD-DAC1, Sennheiser HD 600, Unison Research Triode 25, Equilibrium Ether Ceramique, AudioQuest Cinnamon, Cardas Clear Reflection, Equilibrium Tune 33 Light, Enerr Tablette 6S, Enerr Symbol Hybrid, Solid Tech Radius Duo 3.

Werdykt

Teraz będzie najlepsze. Jeśli zapytacie mnie czy warto kupić iGalvanica 3.0, odpowiem wprost - warto! Ale pod pewnymi warunkami. Po pierwsze, musicie słuchać muzyki przede wszystkim z wykorzystaniem źródła USB, a więc komputera lub innego odtwarzacza cyfrowego. Po drugie, musicie mieć odpowiednio dobry i przejrzysty system, bo w przeciwnym wypadku zmiany będą niewielkie. Po trzecie, musicie należeć do elitarnego grona audiofilów, którzy zdają sobie sprawę z tego, że warto pracować zarówno nie tylko nad dużymi elementami takimi, jak przetwornik, słuchawki czy kolumny, ale także nad tymi mniejszymi, jak kable, akcesoria zasilające czy właśnie urządzenia oczyszczające sygnał z niepotrzebnych śmieci. Jeśli spełniacie wszystkie te warunki, podejrzewam, że będziecie z iGalvanica 3.0 niezwykle zadowoleni, bo przy każdym odsłuchu da Wam więcej "tego czegoś", co przybliża nas, audiofilów, do upragnionego ideału. I to za stosunkowo niewielkie pieniądze, bez konieczności wywracania systemu do góry nogami. Wielu użytkowników zachwala najnowszy wynalazek iFi Audio, i to niezależnie od posiadanego sprzętu. Piszą, że w skromniejszych systemach zmiany są zauważalne, a w tych hi-endowych wręcz bardzo duże. Wcale mnie to nie dziwi, bo dobre kable zachowują się podobnie. W zestawach budżetowych poprawiają tyle, na ile pozwala im klasa elektroniki, a w tych bardziej wyczynowych ujawniają cały swój potencjał. I tak należy podchodzić do iGalvanica 3.0. To małe pudełeczko faktycznie potrafi to i owo zmienić. Dodatkowym plusem jest fakt, że raz kupiony izolator może zostać w systemie na długo i dodawać od siebie to małe co nieco nawet, gdy zmienicie przetwornik na lepszy albo zastąpicie komputer jakimś specjalistycznym streamerem. Dla mnie to po prostu fajna i bardzo audiofilska rzecz, a dla maksymalnie wkręconych plikowców - prawdopodobnie jeden z najciekawszych i najwygodniejszych w użyciu gadżetów, jakie można w tym momencie dostać.

Dane techniczne

Napięcie wyjściowe: 5 V (+/- 3%)
Prąd wyjściowy: do 900 mA (USB 3.0), do 500 mA (USB 2.0)
Szum tła: 0,0000005 V
Napięcie wejściowe: 4,5 - 5,5 V
Standardy USB: 3.0 Super-Speed, 2.0 Hi-Speed, 2.0 Full-Speed, 2.0 Low-Speed
Typy uziemienia USB: ISO, RF, DC-RF
Wejście: USB 3.0 typu B
Wyjście: USB 3.0 typu A
Pobór mocy: < 6 W (z zasilanym urządzeniem USB)
Wymiary (W/S/G): 2,8/6,7/9,3 cm
Masa: 128 g
Cena: 1749 zł (iGalvanic 3.0), 219 zł (iDefender 3.0), 219 zł (iPower)

Sprzęt do testu udostępniła firma Camax.

Zdjęcia: Małgorzata Karasińska, StereoLife.

Równowaga tonalna

Dynamika

Rozdzielczość

Barwa dźwięku

Szybkość

Spójność

Muzykalność

Szerokość sceny stereo

Głębia sceny stereo

Jakość wykonania

Funkcjonalność

Cena

• « poprz.
• nast. »