JBL wprowadza na rynek kolejne słuchawki przeznaczone dla najmłodszych. Junior 470 NC mają wprowadzić zupełnie nowe pokolenie użytkowników do świata dźwięku JBL przy głośności bezpiecznej dla ich uszu. Nie przekraczają one 85 dB, chroniąc młodych słuchaczy przed niebezpiecznymi poziomami dźwięku i są wyposażone w funkcję aktywnej redukcji hałasu, dzięki czemu głośne otoczenie nie sprawi, że dzieci będą chciały podkręcić głośność. Za pomocą aplikacji JBL Headphones można dostosować maksymalną głośność i dzienny czas słuchania, a także otrzymywać dzienne lub tygodniowe raporty dotyczące użytkowania słuchawek przez dziecko.

W naszym magazynie koncentrujemy się na treściach kierowanych do entuzjastów i osób żywo zainteresowanych sprzętem stereo. Niezależnie od aktualnych reguł działania internetowych wyszukiwarek czy liczby przypadkowych wizyt na danej stronie bazę czytelników stanowią ludzie dysponujący sporą wiedzą i doświadczeniem w tym temacie. Nawet oni muszą jednak dostrzegać pewną lukę w naszych publikacjach. Skupiamy się bowiem na rynkowych nowościach i testach, od czasu do czasu uzupełniając je poradnikami, reportażami czy wywiadami. Zadaniem tych artykułów jest pokazanie aktualnych trendów w branży audio i sprawdzenie choćby części dostępnego na rynku sprzętu. Komentarze i pytania czytelników również w znakomitej większości krążą wokół jednej kwestii - co wybrać, co kupić i co z czym połączyć, aby uzyskać jak najlepsze brzmienie. Załóżmy jednak, że ten problem magicznie się rozwiązał - nagle wiemy już, jak ma wyglądać nasz system stereo i przystępujemy do działania. Ba! Pudełka ze sprzętem i niezbędnymi akcesoriami czekają już pod naszymi drzwiami. Co dalej? Jak bezpiecznie rozpakować nasz nowy nabytek, jak go podłączyć i ustawić, a wreszcie jak go użytkować, aby służył nam jak najdłużej? Właśnie takimi, najczęściej omijanymi szerokim łukiem, zagadnieniami zajmiemy się w niniejszym poradniku.

Podczas jednej z ostatnich rodzinnych wizyt prezentowałem zainteresowanemu członkowi rodziny swój zestaw grający. Usłyszałem wtedy dość intrygujące pytania: "A wzmacniacz nie powinien mieć korektora? Ma tylko pokrętło głośności?". Padły one z ust osoby, dla której czymś całkowicie naturalnym jest, że nawet współczesny amplituner kina domowego, z którego zresztą obecnie korzysta, ma całą gamę przycisków i potencjometrów o różnorakich funkcjach, w tym również i prostą korekcję dźwięku. Nic więc dziwnego, że ich brak i ograniczona do minimum konstrukcja wzmacniacza zintegrowanego Fezz Audio Torus 5040 wzbudziła niemałą konsternację. Oczywiście czym prędzej wyjaśniłem, że obecnie w środowisku hi-fi i hi-end uważa się, iż najlepsze wzmacniacze nie powinny być wyposażane w żadne systemy korygowania brzmienia, ponieważ mają brzmieć najlepiej, jak to możliwe, bez ingerowania w sygnał, czyli "na surowo". Zauważcie, iż z premedytacją użyłem sformułowania "obecnie w środowisku uważa się, że...". Bynajmniej, nie wynika to z mojego zamiłowania do wszelkiej maści korektorów dźwięku. Co to, to nie. Przez lata eksperymentowania z różnorakim sprzętem hi-fi i przenośnym przez moje ręce przewinęły się wzmacniacze i odtwarzacze z wieloma rozwiązaniami korekcji, jak i bez niej. I tak, jak kiedyś chętnie sięgałem do tych systemów, tak w pewnym momencie uznałem, iż czas znaleźć piecyk, który będzie pięknie grał nie dzięki czarodziejskiemu fiku-miku pokrętełkami, a po prostu dobremu dopasowaniu do kolumn.

Przez wieki jedynym sposobem na delektowanie się muzyką było udanie się osobiście na koncert, recital lub jakiś mniejszy występ. Oczywiście zwykłemu zjadaczowi chleba nie dane było usłyszeć niczego oprócz karczemnych zespołów biesiadnych. Na takie ekscesy jak pełnoprawny koncert w operze, teatrze lub sali koncertowej pozwolić sobie mogli jedynie najbardziej zamożni, natomiast o prywatnych recitalach dawanych osobiście przez słynnych kompozytorów w dworkach i pałacykach pomarzyć mogły nawet absolutne elity. Kompozycje pisane były z myślą o takich właśnie występach na żywo, ponieważ nikt nie marzył nawet o tym, aby były nagrywane, a potem odtwarzane w nieskończoność. Muzyka była ulotnym medium, którego przekazanie dalej opierało się jedynie na zapisie nutowym, lub nauczeniu melodii nowego pokolenia artystów. Nic więc dziwnego, że świat stanął na głowie, kiedy w końcu w połowie XIX wieku Édouard-Léon Scott de Martinville wynalazł pierwsze urządzenie rejestrujące fale dźwiękowe - fonoautograf, a później Thomas Edison upowszechnił ideę nagrywania i odtwarzania dźwięku swoim znacznie popularniejszym fonografem. Z początku rejestrowano jedynie ludzki głos, jednak dość szybko wynalazcy wpadli na najróżniejsze pomysły nagrywania również całych muzycznych składów. Gdy tylko zaczęły pojawiać się pierwsze komercyjne nagrania muzyczne, melomani czym prędzej zapragnęli posiadać kopie, których mogliby posłuchać w domowym zaciszu, za każdym razem, kiedy tylko najdzie ich ochota. I chociaż technika nieuchronnie prze do przodu, a standardy nagrywania audio zmieniają się niczym w kalejdoskopie, to warto czasem przystanąć, odwrócić się i spojrzeć w przeszłość, w której znaleźć można arcyciekawe przykłady nośników muzycznych.

Regulacja głośności jest jedną z najważniejszych funkcji każdego systemu audio. Prawidłowe działanie tego elementu naszego sprzętu ma ogromny wpływ na przyjemność płynącą z jego użytkowania. Kiedy potencjometr zaczyna tracić swoją funkcjonalność, nawet w niewielkim stopniu, jest to niezwykle kłopotliwe, a może też być niebezpieczne dla innych elementów zestawu, takich jak chociażby kolumny głośnikowe czy słuchawki. Z punktu widzenia audiofila o wiele ważniejsza niż potencjalne usterki jest jednak charakterystyka pracy regulatora głośności i jego wpływ na brzmienie, jednak coraz częściej istotnym czynnikiem jest również to, czy regulacji dokonujemy za pomocą pokrętła, przycisków, pilota zdalnego sterowania, czy może aplikacji zainstalowanej na naszym telefonie. Zagadnienie jest ważne, ale często bywa pomijane. Sami przyznajcie - czy kupując wzmacniacz, amplituner, streamer lub kolumny aktywne, przywiązujecie dużą wagę do tego, w jaki sposób konstruktorzy rozwiązali kwestię potencjometru, jak jest on zbudowany i jak się z niego korzysta? Zgaduję, że nie jest to sprawa priorytetowa. Mimo to dla wielu melomanów niezwykle istotne jest to, aby mogli precyzyjnie wyregulować poziom decybeli na przykład podczas wieczornego odsłuchu, a kiedy wybierzemy się na jedną z wystaw sprzętu hi-fi, pokrętła regulacji głośności są wypalcowane bardziej niż przyciski w windzie. No bo jak człowiek widzi taką piękną gałkę, to co? Proste - trzeba pokręcić, choćby nawet wzmacniacz był wyłączony.

Streaming, czyli możliwość przesyłania sygnałów audio przez Internet w czasie rzeczywistym, nie dziwi już absolutnie nikogo. Czasy zgrywania wątpliwie pozyskanych "empetrójek" w byle jakiej jakości na plastikowe, często tandetne odtwarzacze i wpychanie sobie w uszy pchełek na nieustannie plączącym się przewodzie dawno minęły. Obecnie możemy cieszyć się strumieniowaniem muzyki w bardzo wysokiej jakości, zdecydowanie przewyższającej to, co znajdziemy na płytach kompaktowych. Nawet odtwarzanie bezprzewodowe staje się coraz lepsze i dokładniejsze. Dudniące brzmienie pierwszych kodeków Bluetooth i nieustanne zrywanie połączenia odeszły do lamusa. Najlepszym dowodem na rozpowszechnienie bezstratnego streamingu jest mnogość wszelkich odtwarzaczy, DAC-ów i transportów cyfrowych, jakie można znaleźć w sklepach i jakich można było posłuchać chociażby na ostatniej wystawie Audio Video Show. Zdecydowana większość firm czerpała muzykę demonstracyjną właśnie z Internetu, sterując wszystkim przy pomocy telefonu, tabletu lub laptopa. Drugim najpopularniejszym źródłem były winyle, a po płyty kompaktowe i taśmy do szpulowców sięgano okazjonalnie i tylko na niektórych stoiskach. Wychodzi na to, że audiofile, początkowo nastawieni do streamingu sceptycznie, przesiedli się na muzykę z sieci, a nośników fizycznych w jakiejkolwiek postaci korzystają tylko wtedy, gdy chce im się odprawiać wszystkie związane z ich słuchaniem rytuały. Pytanie tylko, czy stało się tak dlatego, że streaming nie ma wad? Och, nie. Bynajmniej...

Gramofony, szlifierki, odtwarzacze czarnych płyt, adaptery, patefony, odtwarzacze analogowe, fonografy... Jakkolwiek byśmy nie nazwali tych poczciwych urządzeń, które są z nami już od ponad 130 lat, możemy zawsze powiedzieć o nich to samo - od dziesięcioleci dostarczają nam niezapomnianych przeżyć związanych z odtwarzaniem ukochanych utworów. Wielu melomanów pamięta o ich magii, która towarzyszyła naszym rodzicom, towarzyszy nam obecnie, a którą próbujemy przekazać swoim dzieciom na przyszłość. Podstawowa zasada działania gramofonu jest już sama w sobie niezwykle fascynująca i mogłaby stanowić temat na ciekawy artykuł. W końcu nie ma to jak dźwiękowa podróż z igłą przemierzającą rowki, będące fizycznym zapisem muzyki, który następnie zostaje wzmocniony i podany do kolumn. Przez dziesięciolecia gramofony przechodziły różnorakie transformacje, przybierając niespodziewane formy i ciągle popychając do przodu technologię, zupełnie jakby ta niesamowita mieszanka elektroniki i fizyki, na której opiera się każdy gramofon, nie była wystarczająca.

W świecie melomanów i audiofilów wzmacniacze lampowe obrosły wieloma legendami, a pośród laików owiane są wręcz gęstą mgłą tajemnicy. Wielu uważa je za absurdalnie drogie urządzenia o wręcz magicznych właściwościach. Jak to zwykle bywa w przypadku charakterystycznych konstrukcji, zarówno wśród ekspertów, jak i osób średnio zainteresowanych tematem funkcjonuje wiele krzywdzących opinii, jakoby lampy były skrajnie niepraktyczne, nadawały się tylko do muzeum techniki, albo że są po prostu cieplej brzmiącymi wzmacniaczami, których sekret polega jedynie na ubarwianiu dźwięku miłymi dla ludzkiego ucha zniekształceniami. Słysząc opowieści o wysokich kosztach eksploatacji, skomplikowanej obsłudze, problematycznych parametrach czy konieczności zrobienia doktoratu z elektroniki, aby móc bezpiecznie korzystać z takiego piecyka, znaczna część użytkowników wzdryga się na samą myśl o rozpoczęciu swej przygody w świecie lamp. Ale czy słusznie? W końcu zarówno producenci wysokiej klasy sprzętu, jak i sami audiofile zdają się nie przejmować tymi mrożącymi krew w żyłach opowieściami. Lampowce w dalszym ciągu cieszą się dużą popularnością, roztaczając wokół siebie aurę urządzeń dla prawdziwych koneserów. W serwisach informacyjnych jakoś nie słyszy się o ludziach poparzonych lub porażonych prądem przez lampowe monobloki. Czy takie wzmacniacze są więc magicznymi ustrojstwami, o których musimy wiedzieć absolutnie wszystko, aby w pełni je docenić, czy może jednak nie ma się czego bać?

Rega - nazwa znana i ceniona w całym świecie audio, głównie z powodu znakomitych gramofonów, ale także innych komponentów hi-fi. Każdy, kto choć trochę interesuje się sprzętem grającym, doskonale woe, że produkty brytyjskiej legendy są uważane za jedne z najlepszych na świecie i chyba każdy marzy, aby chociaż raz sprawdzić na własnej skórze, jak brzmi i sprawuje się jeden z jej topowych modeli. Warto jednak wiedzieć, że Rega to nie tylko znakomite gramofony, wzmacniacze, odtwarzacze CD czy kolumny, które elektryzują cały świat. To przede wszystkim filozofia jej założyciela, Roya Gandy'ego, którą przesiąknięte są wszystkie produkty dostępne w aktualnym katalogu i modele historyczne. Tak się właśnie składa, że w tym roku mija dokładnie 50 lat od oficjalnego rozpoczęcia działalności firmy. Przyjrzyjmy się więc, jak przez te pięć dekad Roy Gandy i jego współpracownicy oczarowywali i nadal oczarowują świat sprzętu hi-fi swoimi wynalazkami.

Zapewne niejedno z nas próbowało kiedyś przestawiać swoje kolumny głośnikowe w różne miejsca w mieszkaniu lub domu, aby sprawdzić, gdzie będą najlepiej grały. Oczywiście ma to sens, ponieważ rozmiar, akustyka pomieszczenia czy rozstawienie kolumn względem słuchacza i ścian mają kluczowe znaczenie dla ich brzmienia. Jednak czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się nad tym, że równie istotne jest to, w jaki sposób nasze "paczki" są skonstruowane? Czy zdajemy sobie sprawę z faktu, że dokładnie ten sam zestaw przetworników umieszczony w zupełnie innej obudowie dałby nam zgoła inne efekty? Idąc jeszcze dalej, czy tak naprawdę znamy się na głośnikach i ich właściwościach na tyle, aby stwierdzić, w jakiej obudowie powinny zostać zamontowane, aby spełnić nasze oczekiwania? Na rynku dostępnych jest mnóstwo zestawów głośnikowych, których konstruktorzy mają swoje preferencje i przekonania. Jedne firmy płyną z głównym nurtem, trzymając się kolumn z bass-refleksem, inne stawiają na obudowy zamknięte, linie transmisyjne, membrany bierne lub jeszcze inne, nierzadko bardzo skomplikowane rozwiązania. Co to oznacza dla nas, słuchaczy, i co powinniśmy wybrać?