Nie wiedzieć czemu, dla tak zwanych normalnych ludzi audiofil to człowiek, który przeznacza znaczną część swoich zarobków na drogie, przeważnie srebrne kable. Kiedy ekipa lokalnej gazety lub stacji telewizyjnej przygotowuje relację z wystawy sprzętu audio, rzadko kogo interesuje cena danych kolumn, wzmacniacza czy gramofonu. Żądni sensacji dziennikarze już od progu wypatrują grubych węży, a potem informacją numer jeden jest to, że kilka tysięcy audiofilów słuchało kabli, na które trzeba wydać dziesięć średnich krajowych. Metrowy przewód za dwa tysiące złotych jest zdecydowanie bardziej ekscentrycznym przedmiotem, niż zestawy głośnikowe za tysięcy dwadzieścia. Przecież za takie pieniądze można już kupić sobie na przykład duży telewizor do oglądania wieczornych kabaretów, błyszczące felgi do piętnastoletniej Astry w gazie albo tygodniowy wyjazd do Egiptu dla dwojga. Z rzeczy bardziej przyziemnych i potrzebnych, kwota taka wystarczyłaby na 400 litrów benzyny, 50 dużych opakowań proszku do prania, 3000 kg ekogroszku na palecie albo 150 paczek papierosów.

W dzisiejszych czasach słuchawki to nie tylko przedmiot spełniający swoje podstawowe zadanie, ale niemalże niezbędny element wyposażenia, z którym niektórzy prawie się nie rozstają - podobnie jak z telefonem czy portfelem. Jeżeli kiedyś przy wyborze nauszników zwracaliśmy uwagę na solidność wykonania, komfort i jakość brzmienia, teraz do tej listy musimy dopisać wygląd, kompatybilność z urządzeniami mobilnymi, a w niektórych kręgach również markę. Słuchawki stały się elementem ubioru i wyznacznikiem stylu, a skoro tak, to muszą dobrze prezentować się w różnych okolicznościach.

Są czasem takie sytuacje, kiedy serce audiofila bije żwawiej niż zwykle. Dzieje się tak przeważnie, gdy zobaczy lub posłucha sprzętu, który jest niestety całkowicie poza jego zasięgiem finansowym. Konto puste, w kieszeni kwota wyliczona na zakup chleba, masła i wody na dni pozostałe do następnej wypłaty, a do końca spłaty kredytu za mieszkanie zostało jeszcze 25 lat... Co robić, kiedy oczyma wyobraźni widzi się już klamoty pięknie rozstawione w swoim pokoju i grające ulubioną muzykę? Nachodzi wtedy szaleńcza myśl - sprzedać nerkę! W końcu jest ich para, więc w razie czego może ta jedna da radę pociągnąć za dwie? Może wytrzyma chociaż do tej magicznej daty spłacenia hipoteki? Zaryzykować czy nie? A tak w ogóle, to ile można dostać za ten organ? Handel narządami jest u nas na szczęście zabroniony, ale wystarczy w wyszukiwarkę wpisać hasło "sprzedam nerkę" aby dowiedzieć się, że na taki krok zdecydowało się całkiem sporo osób, mimo, że samo składanie takich ofert jest nielegalne. Ewentualnie można pokusić się o podróż do jednego z krajów, w których wolno w zasadzie wszystko.