Audiofilizm jest przez tak zwanych normalnych ludzi postrzegany jako dziwactwo lub rodzaj niegroźnej choroby. Jednak dla większości osób zainteresowanych samą muzyką, nabywanie doświadczenia ze sprzętem służącym do jej odtwarzania jest w pewnym sensie naturalne i nieuniknione. Nie trzeba od razu mieć pełnego, audiofilskiego systemu z wielkimi kolumnami i wzmacniaczem lampowym. Wystarczy, że taki zwykły meloman usłyszy różnicę między jednymi słuchawkami a drugimi i bach - od tego momentu prawdopodobnie zacznie zwracać uwagę nie tylko na to, czego słucha, ale także - na czym. Wymyślne gramofony przypominające jakieś dziwne maszyny do przeprowadzania eksperymentów fizycznych są daleką fazą ewolucji tej choroby, ale zasadniczo człowiek szukający wkładki do gramofonu za dziesiątki tysięcy złotych i ten, który przesiadł się ze standardowych pchełek na jedne z tańszych słuchawek Sennheisera czy Beyerdynamika to właściwie ta sama grupa odbiorców - dzieli ich tylko stopień zaawansowania tej dziwacznej przypadłości. Obaj dążą do tego samego - większej radości ze słuchania. Z tym, że jeden z nich jeszcze nie wie, czym to się może skończyć, a drugi prawdopodobnie dowiedział się wtedy, kiedy było już za późno.

Wykorzystywanie znanych twarzy do promowania rozmaitych produktów nie jest zjawiskiem nowym, ani tym bardziej dziwnym. O ile jednak kredyt w banku może reklamować serialowy aktor, a lek na zaparcia pierwsza lepsza sezonowa gwiazdka, to w przypadku sprzętu grającego musi to być ktoś z branży muzycznej - artysta lub znany realizator nagrań. Producenci słuchawek zdali sobie z tego sprawę stosunkowo niedawno, ale już możemy mówić o prawdziwym ruchu w biznesie. Wysyp nauszników sygnowanych nazwiskami znanych muzyków stał się faktem. Udział samych artystów w projektowaniu czy testowaniu danych modeli wydaje się wątpliwy - często są to słuchawki zbudowane na bazie modeli, które były obecne w katalogach od dłuższego czasu. Są dostępne w innych wersjach kolorystycznych, czasami mają dodatkowe funkcje lub elementy wyposażenia i - przede wszystkim - gdzieś na pałąkach, muszlach czy przewodach noszą odpowiednie loga i napisy świadczące o tym, że swoim nazwiskiem promuje je prawdziwa gwiazda. 

Najmodniejszym rodzajem sprzętu audio w ostatnim czasie jest DAC - przetwornik działający jak zewnętrzna karta dźwiękowa do komputera. Niektórzy uważają, że rynek ten napędzili audiofile wierzący w to, że wyeliminowanie błędów odczytu płyty i zastąpienie tego procesu odczytem plików z pamięci lub dysku pozwoli poprawić jakość brzmienia takiego źródła. Tak, jasne. W ogólnym ujęciu rynku audiofile o niczym nie decydują, co udowodniła już spektakularna klapa formatu SACD. O popularności DAC-ów przesądziły inne względy - czysto praktyczne i ekonomiczne. Kiedy na setki płyt kompaktowych w kolekcji przypadało kilka lub kilkanaście albumów w postaci plików na dysku (które audiofile trzymali na przykład dlatego, że płyty z daną muzyką niezwykle ciężko było dostać), problemu nie było. Zaczął się jednak pojawiać, kiedy ilości albumów zapisanych na twardzielu zaczęły iść w dziesiątki i setki, a po jakimś czasie trzeba było przeznaczyć na nie oddzielny dysk, co wcale nie było rzadkością.

Kiedy myślimy o przenikaniu się świata sprzętu audio z rynkiem motoryzacyjnym, do głowy przychodzą nam głównie radia samochodowe lub wielkie subwoofery przeznaczone do montażu w bagażniku. Rynek car audio to często zupełnie inne marki i rozwiązania, które nie mają wiele wspólnego z urządzeniami przeznaczonymi do użytku domowego. Kilka firm znanych audiofilom zaczepiło się jednak na rynku motoryzacyjnym, montując nagłośnienie w autach kilku luksusowych marek, co często stawia przed nimi zupełnie nowe wyzwania. Naim, którego nagłośnienie mogą zamówić właściciele Bentleyów, nigdy na przykład nie był zmuszony do oszczędzania miejsca, a Bowers&Wilkins musiał wynaleźć nowy rodzaj subwoofera, aby ten zmieścił się w samochodach Jaguara. To jednak wciąż zainteresuje tylko tych, których stać na takie auta. Rodzi się więc nowa moda - słuchawki zainspirowane motoryzacją.

Dobra wiadomość dla wszystkich melomanów, którzy słuchają muzyki nie tylko z płyt, ale także z komputerów, laptopów, tabletów i telefonów komórkowych. W Polsce oficjalnie dostępny jest już serwis streamingowy Spotify, zapewniający dostęp do hektolitrów, terrabajtów i metrokwadratolat muzyki. Zainstalowaliśmy, sprawdziliśmy i jesteśmy pod wrażeniem. Co tu dużo mówić - w praktyce oznacza to, że możemy powoli wychodzić z epoki gromadzenia płyt, czy nawet plików na dysku, a dostęp do muzyki uzyskać logując się do aplikacji, którą można pobrać na wszystkie systemy operacyjne - desktopowe i mobilne, w tym nawet na Linuxa. Do wyboru mamy trzy pakiety - pierwszy jest całkowicie darmowy i daje nam możliwość słuchania całej muzyki zgromadzonej w Spotify na komputerze, po zalogowaniu się do konta przez adres e-mail i hasło albo też poprzez nasze konto na Facebooku.

Przyglądając się mediom o tematyce muzycznej trudno oprzeć się wrażeniu, że w wielu dziedzinach zupełnie odstają one od tego, co prezentują największe gazety, stacje radiowe i telewizyjne. W dzisiejszych czasach można przecież spędzić niemal cały dzień obserwując potyczki polityków, oglądając programy o tym jak ubrać się na rozmowę kwalifikacyjną i czytając doniesienia o tym, który celebryta założył obciachowe buty, zaparkował na miejscu dla niepełnosprawnych, rozwiódł się po raz trzeci z tą samą żoną lub powiedział coś niestosownego o promocji kalendarza. Informacje o płytach i koncertach wydają się przy tym zupełnie nieważne. W starciu z nowymi butami Dody, muzyka zdaje się nie mieć żadnych szans. Artykuły i testy sprzętu audio - w rozumieniu tych medialnych realiów - są z kolei przeznaczone dla wybrańców. Tych, którzy mają podstawową wiedzę techniczną i potrafią użyć własnej wyobraźni do przekształcenia opisów brzmienia we własne wyobrażenie o dźwięku.

Podobnie, jak miłośnik motoryzacji jest w stanie wskazać dokładne modele samochodów widoczne w filmach i serialach, tak każdy audiofil odruchowo zwróci uwagę na gramofony, kolumny i wzmacniacze lampowe przewijające się choćby na dalszych planach. Czasami jest to całkowicie zamierzony zabieg nazywany w języku marketingu lokowaniem produktu. Mamy jednak wrażenie, że twórcy niektórych filmów podczas dobierania tych elementów nie kierują się wyłącznie zobowiązaniami wynikającymi z umowy handlowej. Najczęściej o umieszczeniu takiego czy innego sprzętu w filmach, serialach i reklamach (mówimy o reklamach innych produktów, nie samego sprzętu) decyduje prawdopodobnie sam jego wygląd. Wydaje się, że szczególnie gramofony są postrzegane jako produkty luksusowe. Być może w dzisiejszych czasach luksus ten nie jest definiowany przez samą cenę takiego gramofonu, ale fakt, że jego właściciel ma wystarczająco dużo czasu, żeby ostrożnie wyjmować płyty, przecierać je ścierką lub szczoteczką, kłaść na talerzu i słuchać muzyki, nie robiąc w międzyczasie nic innego. Musi być więc bogatym człowiekiem.